Change Translation
- Recent Translations
-
Audio Available
- All Translations
-
Audio Available
Genesis 1; Genesis 2; Genesis 3; Genesis 4; Genesis 5; Genesis 6; Genesis 7; Genesis 8; Genesis 9; Genesis 10; Genesis 11; Genesis 12; Genesis 13; Genesis 14; Genesis 15; Genesis 16; Genesis 17; Genesis 18; Genesis 19; Genesis 20; Genesis 21; Genesis 22; Genesis 23; Genesis 24; Genesis 25; Genesis 26; Genesis 27; Genesis 28; Genesis 29; Genesis 30; Genesis 31; Genesis 32; Genesis 33; Genesis 34; Genesis 35; Genesis 36; Genesis 37; Genesis 38
Viewing Multiple Passages
Share
Settings
Genesis 1
1
in principio creavit Deus caelum et terram
2
terra autem erat inanis et vacua et tenebrae super faciem abyssi et spiritus Dei ferebatur super aquas
3
dixitque Deus fiat lux et facta est lux
4
et vidit Deus lucem quod esset bona et divisit lucem ac tenebras
5
appellavitque lucem diem et tenebras noctem factumque est vespere et mane dies unus
6
dixit quoque Deus fiat firmamentum in medio aquarum et dividat aquas ab aquis
7
et fecit Deus firmamentum divisitque aquas quae erant sub firmamento ab his quae erant super firmamentum et factum est ita
8
vocavitque Deus firmamentum caelum et factum est vespere et mane dies secundus
9
dixit vero Deus congregentur aquae quae sub caelo sunt in locum unum et appareat arida factumque est ita
10
et vocavit Deus aridam terram congregationesque aquarum appellavit maria et vidit Deus quod esset bonum
11
et ait germinet terra herbam virentem et facientem semen et lignum pomiferum faciens fructum iuxta genus suum cuius semen in semet ipso sit super terram et factum est ita
12
et protulit terra herbam virentem et adferentem semen iuxta genus suum lignumque faciens fructum et habens unumquodque sementem secundum speciem suam et vidit Deus quod esset bonum
13
factumque est vespere et mane dies tertius
14
dixit autem Deus fiant luminaria in firmamento caeli ut dividant diem ac noctem et sint in signa et tempora et dies et annos
15
ut luceant in firmamento caeli et inluminent terram et factum est ita
16
fecitque Deus duo magna luminaria luminare maius ut praeesset diei et luminare minus ut praeesset nocti et stellas
17
et posuit eas in firmamento caeli ut lucerent super terram
18
et praeessent diei ac nocti et dividerent lucem ac tenebras et vidit Deus quod esset bonum
19
et factum est vespere et mane dies quartus
20
dixit etiam Deus producant aquae reptile animae viventis et volatile super terram sub firmamento caeli
21
creavitque Deus cete grandia et omnem animam viventem atque motabilem quam produxerant aquae in species suas et omne volatile secundum genus suum et vidit Deus quod esset bonum
22
benedixitque eis dicens crescite et multiplicamini et replete aquas maris avesque multiplicentur super terram
23
et factum est vespere et mane dies quintus
24
dixit quoque Deus producat terra animam viventem in genere suo iumenta et reptilia et bestias terrae secundum species suas factumque est ita
25
et fecit Deus bestias terrae iuxta species suas et iumenta et omne reptile terrae in genere suo et vidit Deus quod esset bonum
26
et ait faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram et praesit piscibus maris et volatilibus caeli et bestiis universaeque terrae omnique reptili quod movetur in terra
27
et creavit Deus hominem ad imaginem suam ad imaginem Dei creavit illum masculum et feminam creavit eos
28
benedixitque illis Deus et ait crescite et multiplicamini et replete terram et subicite eam et dominamini piscibus maris et volatilibus caeli et universis animantibus quae moventur super terram
29
dixitque Deus ecce dedi vobis omnem herbam adferentem semen super terram et universa ligna quae habent in semet ipsis sementem generis sui ut sint vobis in escam
30
et cunctis animantibus terrae omnique volucri caeli et universis quae moventur in terra et in quibus est anima vivens ut habeant ad vescendum et factum est ita
31
viditque Deus cuncta quae fecit et erant valde bona et factum est vespere et mane dies sextus
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 2
1
igitur perfecti sunt caeli et terra et omnis ornatus eorum
2
conplevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat
3
et benedixit diei septimo et sanctificavit illum quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret
4
istae generationes caeli et terrae quando creatae sunt in die quo fecit Dominus Deus caelum et terram
5
et omne virgultum agri antequam oreretur in terra omnemque herbam regionis priusquam germinaret non enim pluerat Dominus Deus super terram et homo non erat qui operaretur terram
6
sed fons ascendebat e terra inrigans universam superficiem terrae
7
formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terrae et inspiravit in faciem eius spiraculum vitae et factus est homo in animam viventem
8
plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio in quo posuit hominem quem formaverat
9
produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu et ad vescendum suave lignum etiam vitae in medio paradisi lignumque scientiae boni et mali
10
et fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad inrigandum paradisum qui inde dividitur in quattuor capita
11
nomen uni Phison ipse est qui circuit omnem terram Evilat ubi nascitur aurum
12
et aurum terrae illius optimum est ibique invenitur bdellium et lapis onychinus
13
et nomen fluvio secundo Geon ipse est qui circuit omnem terram Aethiopiae
14
nomen vero fluminis tertii Tigris ipse vadit contra Assyrios fluvius autem quartus ipse est Eufrates
15
tulit ergo Dominus Deus hominem et posuit eum in paradiso voluptatis ut operaretur et custodiret illum
16
praecepitque ei dicens ex omni ligno paradisi comede
17
de ligno autem scientiae boni et mali ne comedas in quocumque enim die comederis ex eo morte morieris
18
dixit quoque Dominus Deus non est bonum esse hominem solum faciamus ei adiutorium similem sui
19
formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus terrae et universis volatilibus caeli adduxit ea ad Adam ut videret quid vocaret ea omne enim quod vocavit Adam animae viventis ipsum est nomen eius
20
appellavitque Adam nominibus suis cuncta animantia et universa volatilia caeli et omnes bestias terrae Adam vero non inveniebatur adiutor similis eius
21
inmisit ergo Dominus Deus soporem in Adam cumque obdormisset tulit unam de costis eius et replevit carnem pro ea
22
et aedificavit Dominus Deus costam quam tulerat de Adam in mulierem et adduxit eam ad Adam
23
dixitque Adam hoc nunc os ex ossibus meis et caro de carne mea haec vocabitur virago quoniam de viro sumpta est
24
quam ob rem relinquet homo patrem suum et matrem et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una
25
erant autem uterque nudi Adam scilicet et uxor eius et non erubescebant
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 3
1
sed et serpens erat callidior cunctis animantibus terrae quae fecerat Dominus Deus qui dixit ad mulierem cur praecepit vobis Deus ut non comederetis de omni ligno paradisi
2
cui respondit mulier de fructu lignorum quae sunt in paradiso vescemur
3
de fructu vero ligni quod est in medio paradisi praecepit nobis Deus ne comederemus et ne tangeremus illud ne forte moriamur
4
dixit autem serpens ad mulierem nequaquam morte moriemini
5
scit enim Deus quod in quocumque die comederitis ex eo aperientur oculi vestri et eritis sicut dii scientes bonum et malum
6
vidit igitur mulier quod bonum esset lignum ad vescendum et pulchrum oculis aspectuque delectabile et tulit de fructu illius et comedit deditque viro suo qui comedit
7
et aperti sunt oculi amborum cumque cognovissent esse se nudos consuerunt folia ficus et fecerunt sibi perizomata
8
et cum audissent vocem Domini Dei deambulantis in paradiso ad auram post meridiem abscondit se Adam et uxor eius a facie Domini Dei in medio ligni paradisi
9
vocavitque Dominus Deus Adam et dixit ei ubi es
10
qui ait vocem tuam audivi in paradiso et timui eo quod nudus essem et abscondi me
11
cui dixit quis enim indicavit tibi quod nudus esses nisi quod ex ligno de quo tibi praeceperam ne comederes comedisti
12
dixitque Adam mulier quam dedisti sociam mihi dedit mihi de ligno et comedi
13
et dixit Dominus Deus ad mulierem quare hoc fecisti quae respondit serpens decepit me et comedi
14
et ait Dominus Deus ad serpentem quia fecisti hoc maledictus es inter omnia animantia et bestias terrae super pectus tuum gradieris et terram comedes cunctis diebus vitae tuae
15
inimicitias ponam inter te et mulierem et semen tuum et semen illius ipsa conteret caput tuum et tu insidiaberis calcaneo eius
16
mulieri quoque dixit multiplicabo aerumnas tuas et conceptus tuos in dolore paries filios et sub viri potestate eris et ipse dominabitur tui
17
ad Adam vero dixit quia audisti vocem uxoris tuae et comedisti de ligno ex quo praeceperam tibi ne comederes maledicta terra in opere tuo in laboribus comedes eam cunctis diebus vitae tuae
18
spinas et tribulos germinabit tibi et comedes herbas terrae
19
in sudore vultus tui vesceris pane donec revertaris in terram de qua sumptus es quia pulvis es et in pulverem reverteris
20
et vocavit Adam nomen uxoris suae Hava eo quod mater esset cunctorum viventium
21
fecit quoque Dominus Deus Adam et uxori eius tunicas pellicias et induit eos
22
et ait ecce Adam factus est quasi unus ex nobis sciens bonum et malum nunc ergo ne forte mittat manum suam et sumat etiam de ligno vitae et comedat et vivat in aeternum
23
emisit eum Dominus Deus de paradiso voluptatis ut operaretur terram de qua sumptus est
24
eiecitque Adam et conlocavit ante paradisum voluptatis cherubin et flammeum gladium atque versatilem ad custodiendam viam ligni vitae
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 4
1
Adam vero cognovit Havam uxorem suam quae concepit et peperit Cain dicens possedi hominem per Dominum
2
rursusque peperit fratrem eius Abel fuit autem Abel pastor ovium et Cain agricola
3
factum est autem post multos dies ut offerret Cain de fructibus terrae munera Domino
4
Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui et de adipibus eorum et respexit Dominus ad Abel et ad munera eius
5
ad Cain vero et ad munera illius non respexit iratusque est Cain vehementer et concidit vultus eius
6
dixitque Dominus ad eum quare maestus es et cur concidit facies tua
7
nonne si bene egeris recipies sin autem male statim in foribus peccatum aderit sed sub te erit appetitus eius et tu dominaberis illius
8
dixitque Cain ad Abel fratrem suum egrediamur foras cumque essent in agro consurrexit Cain adversus Abel fratrem suum et interfecit eum
9
et ait Dominus ad Cain ubi est Abel frater tuus qui respondit nescio num custos fratris mei sum
10
dixitque ad eum quid fecisti vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra
11
nunc igitur maledictus eris super terram quae aperuit os suum et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua
12
cum operatus fueris eam non dabit tibi fructus suos vagus et profugus eris super terram
13
dixitque Cain ad Dominum maior est iniquitas mea quam ut veniam merear
14
ecce eicis me hodie a facie terrae et a facie tua abscondar et ero vagus et profugus in terra omnis igitur qui invenerit me occidet me
15
dixitque ei Dominus nequaquam ita fiet sed omnis qui occiderit Cain septuplum punietur posuitque Dominus Cain signum ut non eum interficeret omnis qui invenisset eum
16
egressusque Cain a facie Domini habitavit in terra profugus ad orientalem plagam Eden
17
cognovit autem Cain uxorem suam quae concepit et peperit Enoch et aedificavit civitatem vocavitque nomen eius ex nomine filii sui Enoch
18
porro Enoch genuit Irad et Irad genuit Maviahel et Maviahel genuit Matusahel et Matusahel genuit Lamech
19
qui accepit uxores duas nomen uni Ada et nomen alteri Sella
20
genuitque Ada Iabel qui fuit pater habitantium in tentoriis atque pastorum
21
et nomen fratris eius Iubal ipse fuit pater canentium cithara et organo
22
Sella quoque genuit Thubalcain qui fuit malleator et faber in cuncta opera aeris et ferri soror vero Thubalcain Noemma
23
dixitque Lamech uxoribus suis Adae et Sellae audite vocem meam uxores Lamech auscultate sermonem meum quoniam occidi virum in vulnus meum et adulescentulum in livorem meum
24
septuplum ultio dabitur de Cain de Lamech vero septuagies septies
25
cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam et peperit filium vocavitque nomen eius Seth dicens posuit mihi Deus semen aliud pro Abel quem occidit Cain
26
sed et Seth natus est filius quem vocavit Enos iste coepit invocare nomen Domini
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 5
1
hic est liber generationis Adam in die qua creavit Deus hominem ad similitudinem Dei fecit illum
2
masculum et feminam creavit eos et benedixit illis et vocavit nomen eorum Adam in die qua creati sunt
3
vixit autem Adam centum triginta annis et genuit ad similitudinem et imaginem suam vocavitque nomen eius Seth
4
et facti sunt dies Adam postquam genuit Seth octingenti anni genuitque filios et filias
5
et factum est omne tempus quod vixit Adam anni nongenti triginta et mortuus est
6
vixit quoque Seth centum quinque annos et genuit Enos
7
vixitque Seth postquam genuit Enos octingentis septem annis genuitque filios et filias
8
et facti sunt omnes dies Seth nongentorum duodecim annorum et mortuus est
9
vixit vero Enos nonaginta annis et genuit Cainan
10
post cuius ortum vixit octingentis quindecim annis et genuit filios et filias
11
factique sunt omnes dies Enos nongentorum quinque annorum et mortuus est
12
vixit quoque Cainan septuaginta annis et genuit Malalehel
13
et vixit Cainan postquam genuit Malalehel octingentos quadraginta annos genuitque filios et filias
14
et facti sunt omnes dies Cainan nongenti decem anni et mortuus est
15
vixit autem Malalehel sexaginta quinque annos et genuit Iared
16
et vixit Malalehel postquam genuit Iared octingentis triginta annis et genuit filios et filias
17
et facti sunt omnes dies Malalehel octingenti nonaginta quinque anni et mortuus est
18
vixitque Iared centum sexaginta duobus annis et genuit Enoch
19
et vixit Iared postquam genuit Enoch octingentos annos et genuit filios et filias
20
et facti sunt omnes dies Iared nongenti sexaginta duo anni et mortuus est
21
porro Enoch vixit sexaginta quinque annis et genuit Mathusalam
22
et ambulavit Enoch cum Deo postquam genuit Mathusalam trecentis annis et genuit filios et filias
23
et facti sunt omnes dies Enoch trecenti sexaginta quinque anni
24
ambulavitque cum Deo et non apparuit quia tulit eum Deus
25
vixit quoque Mathusalam centum octoginta septem annos et genuit Lamech
26
et vixit Mathusalam postquam genuit Lamech septingentos octoginta duos annos et genuit filios et filias
27
et facti sunt omnes dies Mathusalae nongenti sexaginta novem anni et mortuus est
28
vixit autem Lamech centum octoginta duobus annis et genuit filium
29
vocavitque nomen eius Noe dicens iste consolabitur nos ab operibus et laboribus manuum nostrarum in terra cui maledixit Dominus
30
vixitque Lamech postquam genuit Noe quingentos nonaginta quinque annos et genuit filios et filias
31
et facti sunt omnes dies Lamech septingenti septuaginta septem anni et mortuus est
32
Noe vero cum quingentorum esset annorum genuit Sem et Ham et Iafeth
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 6
1
cumque coepissent homines multiplicari super terram et filias procreassent
2
videntes filii Dei filias eorum quod essent pulchrae acceperunt uxores sibi ex omnibus quas elegerant
3
dixitque Deus non permanebit spiritus meus in homine in aeternum quia caro est eruntque dies illius centum viginti annorum
4
gigantes autem erant super terram in diebus illis postquam enim ingressi sunt filii Dei ad filias hominum illaeque genuerunt isti sunt potentes a saeculo viri famosi
5
videns autem Deus quod multa malitia hominum esset in terra et cuncta cogitatio cordis intenta esset ad malum omni tempore
6
paenituit eum quod hominem fecisset in terra et tactus dolore cordis intrinsecus
7
delebo inquit hominem quem creavi a facie terrae ab homine usque ad animantia a reptili usque ad volucres caeli paenitet enim me fecisse eos
8
Noe vero invenit gratiam coram Domino
9
hae generationes Noe Noe vir iustus atque perfectus fuit in generationibus suis cum Deo ambulavit
10
et genuit tres filios Sem Ham et Iafeth
11
corrupta est autem terra coram Deo et repleta est iniquitate
12
cumque vidisset Deus terram esse corruptam omnis quippe caro corruperat viam suam super terram
13
dixit ad Noe finis universae carnis venit coram me repleta est terra iniquitate a facie eorum et ego disperdam eos cum terra
14
fac tibi arcam de lignis levigatis mansiunculas in arca facies et bitumine linies intrinsecus et extrinsecus
15
et sic facies eam trecentorum cubitorum erit longitudo arcae quinquaginta cubitorum latitudo et triginta cubitorum altitudo illius
16
fenestram in arca facies et in cubito consummabis summitatem ostium autem arcae pones ex latere deorsum cenacula et tristega facies in ea
17
ecce ego adducam diluvii aquas super terram ut interficiam omnem carnem in qua spiritus vitae est subter caelum universa quae in terra sunt consumentur
18
ponamque foedus meum tecum et ingredieris arcam tu et filii tui uxor tua et uxores filiorum tuorum tecum
19
et ex cunctis animantibus universae carnis bina induces in arcam ut vivant tecum masculini sexus et feminini
20
de volucribus iuxta genus suum et de iumentis in genere suo et ex omni reptili terrae secundum genus suum bina de omnibus ingredientur tecum ut possint vivere
21
tolles igitur tecum ex omnibus escis quae mandi possunt et conportabis apud te et erunt tam tibi quam illis in cibum
22
fecit ergo Noe omnia quae praeceperat illi Deus
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 7
1
dixitque Dominus ad eum ingredere tu et omnis domus tua arcam te enim vidi iustum coram me in generatione hac
2
ex omnibus animantibus mundis tolle septena septena masculum et feminam de animantibus vero non mundis duo duo masculum et feminam
3
sed et de volatilibus caeli septena septena masculum et feminam ut salvetur semen super faciem universae terrae
4
adhuc enim et post dies septem ego pluam super terram quadraginta diebus et quadraginta noctibus et delebo omnem substantiam quam feci de superficie terrae
5
fecit ergo Noe omnia quae mandaverat ei Dominus
6
eratque sescentorum annorum quando diluvii aquae inundaverunt super terram
7
et ingressus est Noe et filii eius uxor eius et uxores filiorum eius cum eo in arcam propter aquas diluvii
8
de animantibus quoque mundis et inmundis et de volucribus et ex omni quod movetur super terram
9
duo et duo ingressa sunt ad Noe in arcam masculus et femina sicut praeceperat Deus Noe
10
cumque transissent septem dies aquae diluvii inundaverunt super terram
11
anno sescentesimo vitae Noe mense secundo septimodecimo die mensis rupti sunt omnes fontes abyssi magnae et cataractae caeli apertae sunt
12
et facta est pluvia super terram quadraginta diebus et quadraginta noctibus
13
in articulo diei illius ingressus est Noe et Sem et Ham et Iafeth filii eius uxor illius et tres uxores filiorum eius cum eis in arcam
14
ipsi et omne animal secundum genus suum universaque iumenta in genus suum et omne quod movetur super terram in genere suo cunctumque volatile secundum genus suum universae aves omnesque volucres
15
ingressae sunt ad Noe in arcam bina et bina ex omni carne in qua erat spiritus vitae
16
et quae ingressa sunt masculus et femina ex omni carne introierunt sicut praeceperat ei Deus et inclusit eum Dominus de foris
17
factumque est diluvium quadraginta diebus super terram et multiplicatae sunt aquae et elevaverunt arcam in sublime a terra
18
vehementer inundaverunt et omnia repleverunt in superficie terrae porro arca ferebatur super aquas
19
et aquae praevaluerunt nimis super terram opertique sunt omnes montes excelsi sub universo caelo
20
quindecim cubitis altior fuit aqua super montes quos operuerat
21
consumptaque est omnis caro quae movebatur super terram volucrum animantium bestiarum omniumque reptilium quae reptant super terram universi homines
22
et cuncta in quibus spiraculum vitae est in terra mortua sunt
23
et delevit omnem substantiam quae erat super terram ab homine usque ad pecus tam reptile quam volucres caeli et deleta sunt de terra remansit autem solus Noe et qui cum eo erant in arca
24
obtinueruntque aquae terras centum quinquaginta diebus
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 8
1
recordatus autem Deus Noe cunctarumque animantium et omnium iumentorum quae erant cum eo in arca adduxit spiritum super terram et inminutae sunt aquae
2
et clausi sunt fontes abyssi et cataractae caeli et prohibitae sunt pluviae de caelo
3
reversaeque aquae de terra euntes et redeuntes et coeperunt minui post centum quinquaginta dies
4
requievitque arca mense septimo vicesima septima die mensis super montes Armeniae
5
at vero aquae ibant et decrescebant usque ad decimum mensem decimo enim mense prima die mensis apparuerunt cacumina montium
6
cumque transissent quadraginta dies aperiens Noe fenestram arcae quam fecerat dimisit corvum
7
qui egrediebatur et revertebatur donec siccarentur aquae super terram
8
emisit quoque columbam post eum ut videret si iam cessassent aquae super faciem terrae
9
quae cum non invenisset ubi requiesceret pes eius reversa est ad eum in arcam aquae enim erant super universam terram extenditque manum et adprehensam intulit in arcam
10
expectatis autem ultra septem diebus aliis rursum dimisit columbam ex arca
11
at illa venit ad eum ad vesperam portans ramum olivae virentibus foliis in ore suo intellexit ergo Noe quod cessassent aquae super terram
12
expectavitque nihilominus septem alios dies et emisit columbam quae non est reversa ultra ad eum
13
igitur sescentesimo primo anno primo mense prima die mensis inminutae sunt aquae super terram et aperiens Noe tectum arcae aspexit viditque quod exsiccata esset superficies terrae
14
mense secundo septima et vicesima die mensis arefacta est terra
15
locutus est autem Deus ad Noe dicens
16
egredere de arca tu et uxor tua filii tui et uxores filiorum tuorum tecum
17
cuncta animantia quae sunt apud te ex omni carne tam in volatilibus quam in bestiis et in universis reptilibus quae reptant super terram educ tecum et ingredimini super terram crescite et multiplicamini super eam
18
egressus est ergo Noe et filii eius uxor illius et uxores filiorum eius cum eo
19
sed et omnia animantia iumenta et reptilia quae repunt super terram secundum genus suum arcam egressa sunt
20
aedificavit autem Noe altare Domino et tollens de cunctis pecoribus et volucribus mundis obtulit holocausta super altare
21
odoratusque est Dominus odorem suavitatis et ait ad eum nequaquam ultra maledicam terrae propter homines sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adulescentia sua non igitur ultra percutiam omnem animantem sicut feci
22
cunctis diebus terrae sementis et messis frigus et aestus aestas et hiemps nox et dies non requiescent
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 9
1
benedixitque Deus Noe et filiis eius et dixit ad eos crescite et multiplicamini et implete terram
2
et terror vester ac tremor sit super cuncta animalia terrae et super omnes volucres caeli cum universis quae moventur in terra omnes pisces maris manui vestrae traditi sunt
3
et omne quod movetur et vivit erit vobis in cibum quasi holera virentia tradidi vobis omnia
4
excepto quod carnem cum sanguine non comedetis
5
sanguinem enim animarum vestrarum requiram de manu cunctarum bestiarum et de manu hominis de manu viri et fratris eius requiram animam hominis
6
quicumque effuderit humanum sanguinem fundetur sanguis illius ad imaginem quippe Dei factus est homo
7
vos autem crescite et multiplicamini et ingredimini super terram et implete eam
8
haec quoque dixit Deus ad Noe et ad filios eius cum eo
9
ecce ego statuam pactum meum vobiscum et cum semine vestro post vos
10
et ad omnem animam viventem quae est vobiscum tam in volucribus quam in iumentis et pecudibus terrae cunctis quae egressa sunt de arca et universis bestiis terrae
11
statuam pactum meum vobiscum et nequaquam ultra interficietur omnis caro aquis diluvii neque erit deinceps diluvium dissipans terram
12
dixitque Deus hoc signum foederis quod do inter me et vos et ad omnem animam viventem quae est vobiscum in generationes sempiternas
13
arcum meum ponam in nubibus et erit signum foederis inter me et inter terram
14
cumque obduxero nubibus caelum apparebit arcus meus in nubibus
15
et recordabor foederis mei vobiscum et cum omni anima vivente quae carnem vegetat et non erunt ultra aquae diluvii ad delendam universam carnem
16
eritque arcus in nubibus et videbo illum et recordabor foederis sempiterni quod pactum est inter Deum et inter omnem animam viventem universae carnis quae est super terram
17
dixitque Deus Noe hoc erit signum foederis quod constitui inter me et inter omnem carnem super terram
18
erant igitur filii Noe qui egressi sunt de arca Sem Ham et Iafeth porro Ham ipse est pater Chanaan
19
tres isti sunt filii Noe et ab his disseminatum est omne hominum genus super universam terram
20
coepitque Noe vir agricola exercere terram et plantavit vineam
21
bibensque vinum inebriatus est et nudatus in tabernaculo suo
22
quod cum vidisset Ham pater Chanaan verenda scilicet patris sui esse nuda nuntiavit duobus fratribus suis foras
23
at vero Sem et Iafeth pallium inposuerunt umeris suis et incedentes retrorsum operuerunt verecunda patris sui faciesque eorum aversae erant et patris virilia non viderunt
24
evigilans autem Noe ex vino cum didicisset quae fecerat ei filius suus minor
25
ait maledictus Chanaan servus servorum erit fratribus suis
26
dixitque benedictus Dominus Deus Sem sit Chanaan servus eius
27
dilatet Deus Iafeth et habitet in tabernaculis Sem sitque Chanaan servus eius
28
vixit autem Noe post diluvium trecentis quinquaginta annis
29
et impleti sunt omnes dies eius nongentorum quinquaginta annorum et mortuus est
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 10
1
hae generationes filiorum Noe Sem Ham Iafeth natique sunt eis filii post diluvium
2
filii Iafeth Gomer Magog et Madai Iavan et Thubal et Mosoch et Thiras
3
porro filii Gomer Aschenez et Rifath et Thogorma
4
filii autem Iavan Elisa et Tharsis Cetthim et Dodanim
5
ab his divisae sunt insulae gentium in regionibus suis unusquisque secundum linguam et familias in nationibus suis
6
filii autem Ham Chus et Mesraim et Fut et Chanaan
7
filii Chus Saba et Hevila et Sabatha et Regma et Sabathaca filii Regma Saba et Dadan
8
porro Chus genuit Nemrod ipse coepit esse potens in terra
9
et erat robustus venator coram Domino ab hoc exivit proverbium quasi Nemrod robustus venator coram Domino
10
fuit autem principium regni eius Babylon et Arach et Archad et Chalanne in terra Sennaar
11
de terra illa egressus est Assur et aedificavit Nineven et plateas civitatis et Chale
12
Resen quoque inter Nineven et Chale haec est civitas magna
13
at vero Mesraim genuit Ludim et Anamim et Laabim Nepthuim
14
et Phetrusim et Cesluim de quibus egressi sunt Philisthim et Capthurim
15
Chanaan autem genuit Sidonem primogenitum suum Ettheum
16
et Iebuseum et Amorreum Gergeseum
17
Eveum et Araceum Sineum
18
et Aradium Samariten et Amatheum et post haec disseminati sunt populi Chananeorum
19
factique sunt termini Chanaan venientibus a Sidone Geraram usque Gazam donec ingrediaris Sodomam et Gomorram et Adama et Seboim usque Lesa
20
hii filii Ham in cognationibus et linguis et generationibus terrisque et gentibus suis
21
de Sem quoque nati sunt patre omnium filiorum Eber fratre Iafeth maiore
22
filii Sem Aelam et Assur et Arfaxad et Lud et Aram
23
filii Aram Us et Hul et Gether et Mes
24
at vero Arfaxad genuit Sala de quo ortus est Eber
25
natique sunt Eber filii duo nomen uni Faleg eo quod in diebus eius divisa sit terra et nomen fratris eius Iectan
26
qui Iectan genuit Helmodad et Saleph et Asarmoth Iare
27
et Aduram et Uzal Decla
28
et Ebal et Abimahel Saba
29
et Ophir et Evila et Iobab omnes isti filii Iectan
30
et facta est habitatio eorum de Messa pergentibus usque Sephar montem orientalem
31
isti filii Sem secundum cognationes et linguas et regiones in gentibus suis
32
hae familiae Noe iuxta populos et nationes suas ab his divisae sunt gentes in terra post diluvium
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 11
1
erat autem terra labii unius et sermonum eorundem
2
cumque proficiscerentur de oriente invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo
3
dixitque alter ad proximum suum venite faciamus lateres et coquamus eos igni habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro cemento
4
et dixerunt venite faciamus nobis civitatem et turrem cuius culmen pertingat ad caelum et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras
5
descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrem quam aedificabant filii Adam
6
et dixit ecce unus est populus et unum labium omnibus coeperuntque hoc facere nec desistent a cogitationibus suis donec eas opere conpleant
7
venite igitur descendamus et confundamus ibi linguam eorum ut non audiat unusquisque vocem proximi sui
8
atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras et cessaverunt aedificare civitatem
9
et idcirco vocatum est nomen eius Babel quia ibi confusum est labium universae terrae et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum
10
hae generationes Sem Sem centum erat annorum quando genuit Arfaxad biennio post diluvium
11
vixitque Sem postquam genuit Arfaxad quingentos annos et genuit filios et filias
12
porro Arfaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sale
13
vixitque Arfaxad postquam genuit Sale trecentis tribus annis et genuit filios et filias
14
Sale quoque vixit triginta annis et genuit Eber
15
vixitque Sale postquam genuit Eber quadringentis tribus annis et genuit filios et filias
16
vixit autem Eber triginta quattuor annis et genuit Faleg
17
et vixit Eber postquam genuit Faleg quadringentis triginta annis et genuit filios et filias
18
vixit quoque Faleg triginta annis et genuit Reu
19
vixitque Faleg postquam genuit Reu ducentis novem annis et genuit filios et filias
20
vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Sarug
21
vixitque Reu postquam genuit Sarug ducentis septem annis et genuit filios et filias
22
vixit vero Sarug triginta annis et genuit Nahor
23
vixitque Sarug postquam genuit Nahor ducentos annos et genuit filios et filias
24
vixit autem Nahor viginti novem annis et genuit Thare
25
vixitque Nahor postquam genuit Thare centum decem et novem annos et genuit filios et filias
26
vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram et Nahor et Aran
27
hae sunt autem generationes Thare Thare genuit Abram et Nahor et Aran porro Aran genuit Loth
28
mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldeorum
29
duxerunt autem Abram et Nahor uxores nomen autem uxoris Abram Sarai et nomen uxoris Nahor Melcha filia Aran patris Melchae et patris Ieschae
30
erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos
31
tulit itaque Thare Abram filium suum et Loth filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam uxorem Abram filii sui et eduxit eos de Ur Chaldeorum ut irent in terram Chanaan veneruntque usque Haran et habitaverunt ibi
32
et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum et mortuus est in Haran
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 12
1
dixit autem Dominus ad Abram egredere de terra tua et de cognatione tua et de domo patris tui in terram quam monstrabo tibi
2
faciamque te in gentem magnam et benedicam tibi et magnificabo nomen tuum erisque benedictus
3
benedicam benedicentibus tibi et maledicam maledicentibus tibi atque in te benedicentur universae cognationes terrae
4
egressus est itaque Abram sicut praeceperat ei Dominus et ivit cum eo Loth septuaginta quinque annorum erat Abram cum egrederetur de Haran
5
tulitque Sarai uxorem suam et Loth filium fratris sui universamque substantiam quam possederant et animas quas fecerant in Haran et egressi sunt ut irent in terram Chanaan cumque venissent in eam
6
pertransivit Abram terram usque ad locum Sychem usque ad convallem Inlustrem Chananeus autem tunc erat in terra
7
apparuitque Dominus Abram et dixit ei semini tuo dabo terram hanc qui aedificavit ibi altare Domino qui apparuerat ei
8
et inde transgrediens ad montem qui erat contra orientem Bethel tetendit ibi tabernaculum suum ab occidente habens Bethel et ab oriente Ai aedificavit quoque ibi altare Domino et invocavit nomen eius
9
perrexitque Abram vadens et ultra progrediens ad meridiem
10
facta est autem fames in terra descenditque Abram in Aegyptum ut peregrinaretur ibi praevaluerat enim fames in terra
11
cumque prope esset ut ingrederetur Aegyptum dixit Sarai uxori suae novi quod pulchra sis mulier
12
et quod cum viderint te Aegyptii dicturi sunt uxor ipsius est et interficient me et te reservabunt
13
dic ergo obsecro te quod soror mea sis ut bene sit mihi propter te et vivat anima mea ob gratiam tui
14
cum itaque ingressus esset Abram Aegyptum viderunt Aegyptii mulierem quod esset pulchra nimis
15
et nuntiaverunt principes Pharaoni et laudaverunt eam apud illum et sublata est mulier in domum Pharaonis
16
Abram vero bene usi sunt propter illam fueruntque ei oves et boves et asini et servi et famulae et asinae et cameli
17
flagellavit autem Dominus Pharaonem plagis maximis et domum eius propter Sarai uxorem Abram
18
vocavitque Pharao Abram et dixit ei quidnam est quod fecisti mihi quare non indicasti quod uxor tua esset
19
quam ob causam dixisti esse sororem tuam ut tollerem eam mihi in uxorem nunc igitur ecce coniux tua accipe eam et vade
20
praecepitque Pharao super Abram viris et deduxerunt eum et uxorem illius et omnia quae habebat
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 13
1
ascendit ergo Abram de Aegypto ipse et uxor eius et omnia quae habebat et Loth cum eo ad australem plagam
2
erat autem dives valde in possessione argenti et auri
3
reversusque est per iter quo venerat a meridie in Bethel usque ad locum ubi prius fixerat tabernaculum inter Bethel et Ai
4
in loco altaris quod fecerat prius et invocavit ibi nomen Domini
5
sed et Loth qui erat cum Abram fuerunt greges ovium et armenta et tabernacula
6
nec poterat eos capere terra ut habitarent simul erat quippe substantia eorum multa et non quibant habitare communiter
7
unde et facta est rixa inter pastores gregum Abram et Loth eo autem tempore Chananeus et Ferezeus habitabant in illa terra
8
dixit ergo Abram ad Loth ne quaeso sit iurgium inter me et te et inter pastores meos et pastores tuos fratres enim sumus
9
ecce universa terra coram te est recede a me obsecro si ad sinistram ieris ego ad dexteram tenebo si tu dexteram elegeris ego ad sinistram pergam
10
elevatis itaque Loth oculis vidit omnem circa regionem Iordanis quae universa inrigabatur antequam subverteret Dominus Sodomam et Gomorram sicut paradisus Domini et sicut Aegyptus venientibus in Segor
11
elegitque sibi Loth regionem circa Iordanem et recessit ab oriente divisique sunt alterutrum a fratre suo
12
Abram habitavit in terra Chanaan Loth moratus est in oppidis quae erant circa Iordanem et habitavit in Sodomis
13
homines autem Sodomitae pessimi erant et peccatores coram Domino nimis
14
dixitque Dominus ad Abram postquam divisus est Loth ab eo leva oculos tuos et vide a loco in quo nunc es ad aquilonem et ad meridiem ad orientem et ad occidentem
15
omnem terram quam conspicis tibi dabo et semini tuo usque in sempiternum
16
faciamque semen tuum sicut pulverem terrae si quis potest hominum numerare pulverem semen quoque tuum numerare poterit
17
surge et perambula terram in longitudine et in latitudine sua quia tibi daturus sum eam
18
movens igitur Abram tabernaculum suum venit et habitavit iuxta convallem Mambre quod est in Hebron aedificavitque ibi altare Domino
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 14
1
factum est autem in illo tempore ut Amrafel rex Sennaar et Arioch rex Ponti et Chodorlahomor rex Aelamitarum et Thadal rex Gentium
2
inirent bellum contra Bara regem Sodomorum et contra Bersa regem Gomorrae et contra Sennaab regem Adamae et contra Semeber regem Seboim contraque regem Balae ipsa est Segor
3
omnes hii convenerunt in vallem Silvestrem quae nunc est mare Salis
4
duodecim enim annis servierant Chodorlahomor et tertiodecimo anno recesserunt ab eo
5
igitur anno quartodecimo venit Chodorlahomor et reges qui erant cum eo percusseruntque Rafaim in Astharothcarnaim et Zuzim cum eis et Emim in Savecariathaim
6
et Chorreos in montibus Seir usque ad campestria Pharan quae est in solitudine
7
reversique sunt et venerunt ad fontem Mesfat ipsa est Cades et percusserunt omnem regionem Amalechitarum et Amorreum qui habitabat in Asasonthamar
8
et egressi sunt rex Sodomorum et rex Gomorrae rexque Adamae et rex Seboim necnon et rex Balae quae est Segor et direxerunt contra eos aciem in valle Silvestri
9
scilicet adversum Chodorlahomor regem Aelamitarum et Thadal regem Gentium et Amrafel regem Sennaar et Arioch regem Ponti quattuor reges adversus quinque
10
vallis autem Silvestris habebat puteos multos bituminis itaque rex Sodomorum et Gomorrae terga verterunt cecideruntque ibi et qui remanserant fugerunt ad montem
11
tulerunt autem omnem substantiam Sodomorum et Gomorrae et universa quae ad cibum pertinent et abierunt
12
necnon et Loth et substantiam eius filium fratris Abram qui habitabat in Sodomis
13
et ecce unus qui evaserat nuntiavit Abram Hebraeo qui habitabat in convalle Mambre Amorrei fratris Eschol et fratris Aner hii enim pepigerant foedus cum Abram
14
quod cum audisset Abram captum videlicet Loth fratrem suum numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo et persecutus est eos usque Dan
15
et divisis sociis inruit super eos nocte percussitque eos et persecutus est usque Hoba quae est ad levam Damasci
16
reduxitque omnem substantiam et Loth fratrem suum cum substantia illius mulieres quoque et populum
17
egressus est autem rex Sodomorum in occursum eius postquam reversus est a caede Chodorlahomor et regum qui cum eo erant in valle Save quae est vallis Regis
18
at vero Melchisedech rex Salem proferens panem et vinum erat enim sacerdos Dei altissimi
19
benedixit ei et ait benedictus Abram Deo excelso qui creavit caelum et terram
20
et benedictus Deus excelsus quo protegente hostes in manibus tuis sunt et dedit ei decimas ex omnibus
21
dixit autem rex Sodomorum ad Abram da mihi animas cetera tolle tibi
22
qui respondit ei levo manum meam ad Dominum Deum excelsum possessorem caeli et terrae
23
quod a filo subteminis usque ad corrigiam caligae non accipiam ex omnibus quae tua sunt ne dicas ego ditavi Abram
24
exceptis his quae comederunt iuvenes et partibus virorum qui venerunt mecum Aner Eschol et Mambre isti accipient partes suas
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 15
1
his itaque transactis factus est sermo Domini ad Abram per visionem dicens noli timere Abram ego protector tuus sum et merces tua magna nimis
2
dixitque Abram Domine Deus quid dabis mihi ego vadam absque liberis et filius procuratoris domus meae iste Damascus Eliezer
3
addiditque Abram mihi autem non dedisti semen et ecce vernaculus meus heres meus erit
4
statimque sermo Domini factus est ad eum dicens non erit hic heres tuus sed qui egredietur de utero tuo ipsum habebis heredem
5
eduxitque eum foras et ait illi suspice caelum et numera stellas si potes et dixit ei sic erit semen tuum
6
credidit Domino et reputatum est ei ad iustitiam
7
dixitque ad eum ego Dominus qui eduxi te de Ur Chaldeorum ut darem tibi terram istam et possideres eam
8
at ille ait Domine Deus unde scire possum quod possessurus sim eam
9
respondens Dominus sume inquit mihi vaccam triennem et capram trimam et arietem annorum trium turturem quoque et columbam
10
qui tollens universa haec divisit per medium et utrasque partes contra se altrinsecus posuit aves autem non divisit
11
descenderuntque volucres super cadavera et abigebat eas Abram
12
cumque sol occumberet sopor inruit super Abram et horror magnus et tenebrosus invasit eum
13
dictumque est ad eum scito praenoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua et subicient eos servituti et adfligent quadringentis annis
14
verumtamen gentem cui servituri sunt ego iudicabo et post haec egredientur cum magna substantia
15
tu autem ibis ad patres tuos in pace sepultus in senectute bona
16
generatione autem quarta revertentur huc necdum enim conpletae sunt iniquitates Amorreorum usque ad praesens tempus
17
cum ergo occubuisset sol facta est caligo tenebrosa et apparuit clibanus fumans et lampas ignis transiens inter divisiones illas
18
in die illo pepigit Dominus cum Abram foedus dicens semini tuo dabo terram hanc a fluvio Aegypti usque ad fluvium magnum flumen Eufraten
19
Cineos et Cenezeos et Cedmoneos
20
et Hettheos et Ferezeos Rafaim quoque
21
et Amorreos et Chananeos et Gergeseos et Iebuseos
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 16
1
igitur Sarai uxor Abram non genuerat liberos sed habens ancillam aegyptiam nomine Agar
2
dixit marito suo ecce conclusit me Dominus ne parerem ingredere ad ancillam meam si forte saltem ex illa suscipiam filios cumque ille adquiesceret deprecanti
3
tulit Agar Aegyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare coeperant in terra Chanaan et dedit eam viro suo uxorem
4
qui ingressus est ad eam at illa concepisse se videns despexit dominam suam
5
dixitque Sarai ad Abram inique agis contra me ego dedi ancillam meam in sinum tuum quae videns quod conceperit despectui me habet iudicet Dominus inter me et te
6
cui respondens Abram ecce ait ancilla tua in manu tua est utere ea ut libet adfligente igitur eam Sarai fugam iniit
7
cumque invenisset illam angelus Domini iuxta fontem aquae in solitudine qui est in via Sur
8
dixit ad eam Agar ancilla Sarai unde venis et quo vadis quae respondit a facie Sarai dominae meae ego fugio
9
dixitque ei angelus Domini revertere ad dominam tuam et humiliare sub manibus ipsius
10
et rursum multiplicans inquit multiplicabo semen tuum et non numerabitur prae multitudine
11
ac deinceps ecce ait concepisti et paries filium vocabisque nomen eius Ismahel eo quod audierit Dominus adflictionem tuam
12
hic erit ferus homo manus eius contra omnes et manus omnium contra eum et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula
13
vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam Tu Deus qui vidisti me dixit enim profecto hic vidi posteriora videntis me
14
propterea appellavit puteum illum puteum Viventis et videntis me ipse est inter Cades et Barad
15
peperitque Abrae filium qui vocavit nomen eius Ismahel
16
octoginta et sex annorum erat quando peperit ei Agar Ismahelem
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 17
1
postquam vero nonaginta et novem annorum esse coeperat apparuit ei Dominus dixitque ad eum ego Deus omnipotens ambula coram me et esto perfectus
2
ponamque foedus meum inter me et te et multiplicabo te vehementer nimis
3
cecidit Abram pronus in faciem
4
dixitque ei Deus ego sum et pactum meum tecum erisque pater multarum gentium
5
nec ultra vocabitur nomen tuum Abram sed appellaberis Abraham quia patrem multarum gentium constitui te
6
faciamque te crescere vehementissime et ponam in gentibus regesque ex te egredientur
7
et statuam pactum meum inter me et te et inter semen tuum post te in generationibus suis foedere sempiterno ut sim Deus tuus et seminis tui post te
8
daboque tibi et semini tuo terram peregrinationis tuae omnem terram Chanaan in possessionem aeternam eroque Deus eorum
9
dixit iterum Deus ad Abraham et tu ergo custodies pactum meum et semen tuum post te in generationibus suis
10
hoc est pactum quod observabitis inter me et vos et semen tuum post te circumcidetur ex vobis omne masculinum
11
et circumcidetis carnem praeputii vestri ut sit in signum foederis inter me et vos
12
infans octo dierum circumcidetur in vobis omne masculinum in generationibus vestris tam vernaculus quam empticius circumcidetur et quicumque non fuerit de stirpe vestra
13
eritque pactum meum in carne vestra in foedus aeternum
14
masculus cuius praeputii caro circumcisa non fuerit delebitur anima illa de populo suo quia pactum meum irritum fecit
15
dixit quoque Deus ad Abraham Sarai uxorem tuam non vocabis Sarai sed Sarram
16
et benedicam ei et ex illa dabo tibi filium cui benedicturus sum eritque in nationes et reges populorum orientur ex eo
17
cecidit Abraham in faciem et risit dicens in corde suo putasne centenario nascetur filius et Sarra nonagenaria pariet
18
dixitque ad Deum utinam Ismahel vivat coram te
19
et ait Deus ad Abraham Sarra uxor tua pariet tibi filium vocabisque nomen eius Isaac et constituam pactum meum illi in foedus sempiternum et semini eius post eum
20
super Ismahel quoque exaudivi te ecce benedicam ei et augebo et multiplicabo eum valde duodecim duces generabit et faciam illum in gentem magnam
21
pactum vero meum statuam ad Isaac quem pariet tibi Sarra tempore isto in anno altero
22
cumque finitus esset sermo loquentis cum eo ascendit Deus ab Abraham
23
tulit autem Abraham Ismahelem filium suum et omnes vernaculos domus suae universosque quos emerat cunctos mares ex omnibus viris domus suae et circumcidit carnem praeputii eorum statim in ipsa die sicut praeceperat ei Deus
24
nonaginta novem erat annorum quando circumcidit carnem praeputii sui
25
et Ismahel filius eius tredecim annos impleverat tempore circumcisionis suae
26
eadem die circumcisus est Abraham et Ismahel filius eius
27
et omnes viri domus illius tam vernaculi quam empticii et alienigenae pariter circumcisi sunt
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 18
1
apparuit autem ei Dominus in convalle Mambre sedenti in ostio tabernaculi sui in ipso fervore diei
2
cumque elevasset oculos apparuerunt ei tres viri stantes propter eum quos cum vidisset cucurrit in occursum eorum de ostio tabernaculi et adoravit in terra
3
et dixit Domine si inveni gratiam in oculis tuis ne transeas servum tuum
4
sed adferam pauxillum aquae et lavate pedes vestros et requiescite sub arbore
5
ponam buccellam panis et confortate cor vestrum postea transibitis idcirco enim declinastis ad servum vestrum qui dixerunt fac ut locutus es
6
festinavit Abraham in tabernaculum ad Sarram dixitque ei adcelera tria sata similae commisce et fac subcinericios panes
7
ipse vero ad armentum cucurrit et tulit inde vitulum tenerrimum et optimum deditque puero qui festinavit et coxit illum
8
tulit quoque butyrum et lac et vitulum quem coxerat et posuit coram eis ipse vero stabat iuxta eos sub arbore
9
cumque comedissent dixerunt ad eum ubi est Sarra uxor tua ille respondit ecce in tabernaculo est
10
cui dixit revertens veniam ad te tempore isto vita comite et habebit filium Sarra uxor tua quo audito Sarra risit post ostium tabernaculi
11
erant autem ambo senes provectaeque aetatis et desierant Sarrae fieri muliebria
12
quae risit occulte dicens postquam consenui et dominus meus vetulus est voluptati operam dabo
13
dixit autem Dominus ad Abraham quare risit Sarra dicens num vere paritura sum anus
14
numquid Deo est quicquam difficile iuxta condictum revertar ad te hoc eodem tempore vita comite et habebit Sarra filium
15
negavit Sarra dicens non risi timore perterrita Dominus autem non est inquit ita sed risisti
16
cum ergo surrexissent inde viri direxerunt oculos suos contra Sodomam et Abraham simul gradiebatur deducens eos
17
dixitque Dominus num celare potero Abraham quae gesturus sum
18
cum futurus sit in gentem magnam ac robustissimam et benedicendae sint in illo omnes nationes terrae
19
scio enim quod praecepturus sit filiis suis et domui suae post se ut custodiant viam Domini et faciant iustitiam et iudicium ut adducat Dominus propter Abraham omnia quae locutus est ad eum
20
dixit itaque Dominus clamor Sodomorum et Gomorrae multiplicatus est et peccatum earum adgravatum est nimis
21
descendam et videbo utrum clamorem qui venit ad me opere conpleverint an non est ita ut sciam
22
converteruntque se inde et abierunt Sodomam Abraham vero adhuc stabat coram Domino
23
et adpropinquans ait numquid perdes iustum cum impio
24
si fuerint quinquaginta iusti in civitate peribunt simul et non parces loco illi propter quinquaginta iustos si fuerint in eo
25
absit a te ut rem hanc facias et occidas iustum cum impio fiatque iustus sicut impius non est hoc tuum qui iudicas omnem terram nequaquam facies iudicium
26
dixitque Dominus ad eum si invenero Sodomis quinquaginta iustos in medio civitatis dimittam omni loco propter eos
27
respondens Abraham ait quia semel coepi loquar ad Dominum meum cum sim pulvis et cinis
28
quid si minus quinquaginta iustis quinque fuerint delebis propter quinque universam urbem et ait non delebo si invenero ibi quadraginta quinque
29
rursumque locutus est ad eum sin autem quadraginta inventi fuerint quid facies ait non percutiam propter quadraginta
30
ne quaeso inquit indigneris Domine si loquar quid si inventi fuerint ibi triginta respondit non faciam si invenero ibi triginta
31
quia semel ait coepi loquar ad Dominum meum quid si inventi fuerint ibi viginti dixit non interficiam propter viginti
32
obsecro inquit ne irascaris Domine si loquar adhuc semel quid si inventi fuerint ibi decem dixit non delebo propter decem
33
abiit Dominus postquam cessavit loqui ad Abraham et ille reversus est in locum suum
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 19
1
veneruntque duo angeli Sodomam vespere sedente Loth in foribus civitatis qui cum vidisset surrexit et ivit obviam eis adoravitque pronus in terra
2
et dixit obsecro domini declinate in domum pueri vestri et manete ibi lavate pedes vestros et mane proficiscimini in viam vestram qui dixerunt minime sed in platea manebimus
3
conpulit illos oppido ut deverterent ad eum ingressisque domum illius fecit convivium coxit azyma et comederunt
4
prius autem quam irent cubitum viri civitatis vallaverunt domum a puero usque ad senem omnis populus simul
5
vocaveruntque Loth et dixerunt ei ubi sunt viri qui introierunt ad te nocte educ illos huc ut cognoscamus eos
6
egressus ad eos Loth post tergum adcludens ostium ait
7
nolite quaeso fratres mei nolite malum hoc facere
8
habeo duas filias quae necdum cognoverunt virum educam eas ad vos et abutimini eis sicut placuerit vobis dummodo viris istis nihil faciatis mali quia ingressi sunt sub umbraculum tegminis mei
9
at illi dixerunt recede illuc et rursus ingressus es inquiunt ut advena numquid ut iudices te ergo ipsum magis quam hos adfligemus vimque faciebant Loth vehementissime iam prope erat ut refringerent fores
10
et ecce miserunt manum viri et introduxerunt ad se Loth cluseruntque ostium
11
et eos qui erant foris percusserunt caecitate a minimo usque ad maximum ita ut ostium invenire non possent
12
dixerunt autem ad Loth habes hic tuorum quempiam generum aut filios aut filias omnes qui tui sunt educ de urbe hac
13
delebimus enim locum istum eo quod increverit clamor eorum coram Domino qui misit nos ut perdamus illos
14
egressus itaque Loth locutus est ad generos suos qui accepturi erant filias eius et dixit surgite egredimini de loco isto quia delebit Dominus civitatem hanc et visus est eis quasi ludens loqui
15
cumque esset mane cogebant eum angeli dicentes surge et tolle uxorem tuam et duas filias quas habes ne et tu pariter pereas in scelere civitatis
16
dissimulante illo adprehenderunt manum eius et manum uxoris ac duarum filiarum eius eo quod parceret Dominus illi
17
et eduxerunt eum posueruntque extra civitatem ibi locutus est ad eum salva animam tuam noli respicere post tergum nec stes in omni circa regione sed in monte salvum te fac ne et tu simul pereas
18
dixitque Loth ad eos quaeso Domine mi
19
quia invenit servus tuus gratiam coram te et magnificasti misericordiam tuam quam fecisti mecum ut salvares animam meam nec possum in monte salvari ne forte adprehendat me malum et moriar
20
est civitas haec iuxta ad quam possum fugere parva et salvabor in ea numquid non modica est et vivet anima mea
21
dixitque ad eum ecce etiam in hoc suscepi preces tuas ut non subvertam urbem pro qua locutus es
22
festina et salvare ibi quia non potero facere quicquam donec ingrediaris illuc idcirco vocatum est nomen urbis illius Segor
23
sol egressus est super terram et Loth ingressus est in Segor
24
igitur Dominus pluit super Sodomam et Gomorram sulphur et ignem a Domino de caelo
25
et subvertit civitates has et omnem circa regionem universos habitatores urbium et cuncta terrae virentia
26
respiciensque uxor eius post se versa est in statuam salis
27
Abraham autem consurgens mane ubi steterat prius cum Domino
28
intuitus est Sodomam et Gomorram et universam terram regionis illius viditque ascendentem favillam de terra quasi fornacis fumum
29
cum enim subverteret Deus civitates regionis illius recordatus est Abrahae et liberavit Loth de subversione urbium in quibus habitaverat
30
ascenditque Loth de Segor et mansit in monte duae quoque filiae eius cum eo timuerat enim manere in Segor et mansit in spelunca ipse et duae filiae eius
31
dixitque maior ad minorem pater noster senex est et nullus virorum remansit in terra qui possit ingredi ad nos iuxta morem universae terrae
32
veni inebriemus eum vino dormiamusque cum eo ut servare possimus ex patre nostro semen
33
dederunt itaque patri suo bibere vinum nocte illa et ingressa est maior dormivitque cum patre at ille non sensit nec quando accubuit filia nec quando surrexit
34
altera quoque die dixit maior ad minorem ecce dormivi heri cum patre meo demus ei bibere vinum etiam hac nocte et dormies cum eo ut salvemus semen de patre nostro
35
dederunt et illa nocte patri vinum ingressaque minor filia dormivit cum eo et nec tunc quidem sensit quando concubuerit vel quando illa surrexerit
36
conceperunt ergo duae filiae Loth de patre suo
37
peperitque maior filium et vocavit nomen eius Moab ipse est pater Moabitarum usque in praesentem diem
38
minor quoque peperit filium et vocavit nomen eius Ammon id est filius populi mei ipse est pater Ammanitarum usque hodie
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 20
1
profectus inde Abraham in terram australem habitavit inter Cades et Sur et peregrinatus est in Geraris
2
dixitque de Sarra uxore sua soror mea est misit ergo Abimelech rex Gerarae et tulit eam
3
venit autem Deus ad Abimelech per somnium noctis et ait ei en morieris propter mulierem quam tulisti habet enim virum
4
Abimelech vero non tetigerat eam et ait Domine num gentem ignorantem et iustam interficies
5
nonne ipse dixit mihi soror mea est et ipsa ait frater meus est in simplicitate cordis mei et munditia manuum mearum feci hoc
6
dixitque ad eum Deus et ego scio quod simplici corde feceris et ideo custodivi te ne peccares in me et non dimisi ut tangeres eam
7
nunc igitur redde uxorem viro suo quia propheta est et orabit pro te et vives si autem nolueris reddere scito quod morte morieris tu et omnia quae tua sunt
8
statimque de nocte consurgens Abimelech vocavit omnes servos suos et locutus est universa verba haec in auribus eorum timueruntque omnes viri valde
9
vocavit autem Abimelech etiam Abraham et dixit ei quid fecisti nobis quid peccavimus in te quia induxisti super me et super regnum meum peccatum grande quae non debuisti facere fecisti nobis
10
rursusque expostulans ait quid vidisti ut hoc faceres
11
respondit Abraham cogitavi mecum dicens forsitan non est timor Dei in loco isto et interficient me propter uxorem meam
12
alias autem et vere soror mea est filia patris mei et non filia matris meae et duxi eam uxorem
13
postquam autem eduxit me Deus de domo patris mei dixi ad eam hanc misericordiam facies mecum in omni loco ad quem ingrediemur dices quod frater tuus sim
14
tulit igitur Abimelech oves et boves et servos et ancillas et dedit Abraham reddiditque illi Sarram uxorem suam
15
et ait terra coram vobis est ubicumque tibi placuerit habita
16
Sarrae autem dixit ecce mille argenteos dedi fratri tuo hoc erit tibi in velamen oculorum ad omnes qui tecum sunt et quocumque perrexeris mementoque te deprehensam
17
orante autem Abraham sanavit Deus Abimelech et uxorem ancillasque eius et pepererunt
18
concluserat enim Deus omnem vulvam domus Abimelech propter Sarram uxorem Abraham
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 21
1
visitavit autem Dominus Sarram sicut promiserat et implevit quae locutus est
2
concepitque et peperit filium in senectute sua tempore quo praedixerat ei Deus
3
vocavitque Abraham nomen filii sui quem genuit ei Sarra Isaac
4
et circumcidit eum octavo die sicut praeceperat ei Deus
5
cum centum esset annorum hac quippe aetate patris natus est Isaac
6
dixitque Sarra risum fecit mihi Deus quicumque audierit conridebit mihi
7
rursumque ait quis auditurum crederet Abraham quod Sarra lactaret filium quem peperit ei iam seni
8
crevit igitur puer et ablactatus est fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis eius
9
cumque vidisset Sarra filium Agar Aegyptiae ludentem dixit ad Abraham
10
eice ancillam hanc et filium eius non enim erit heres filius ancillae cum filio meo Isaac
11
dure accepit hoc Abraham pro filio suo
12
cui dixit Deus non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua omnia quae dixerit tibi Sarra audi vocem eius quia in Isaac vocabitur tibi semen
13
sed et filium ancillae faciam in gentem magnam quia semen tuum est
14
surrexit itaque Abraham mane et tollens panem et utrem aquae inposuit scapulae eius tradiditque puerum et dimisit eam quae cum abisset errabat in solitudine Bersabee
15
cumque consumpta esset aqua in utre abiecit puerum subter unam arborum quae ibi erant
16
et abiit seditque e regione procul quantum potest arcus iacere dixit enim non videbo morientem puerum et sedens contra levavit vocem suam et flevit
17
exaudivit autem Deus vocem pueri vocavitque angelus Domini Agar de caelo dicens quid agis Agar noli timere exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est
18
surge tolle puerum et tene manum illius quia in gentem magnam faciam eum
19
aperuitque oculos eius Deus quae videns puteum aquae abiit et implevit utrem deditque puero bibere
20
et fuit cum eo qui crevit et moratus est in solitudine et factus est iuvenis sagittarius
21
habitavitque in deserto Pharan et accepit illi mater sua uxorem de terra Aegypti
22
eodem tempore dixit Abimelech et Fichol princeps exercitus eius ad Abraham Deus tecum est in universis quae agis
23
iura ergo per Dominum ne noceas mihi et posteris meis stirpique meae sed iuxta misericordiam quam feci tibi facies mihi et terrae in qua versatus es advena
24
dixitque Abraham ego iurabo
25
et increpavit Abimelech propter puteum aquae quem vi abstulerant servi illius
26
respondit Abimelech nescivi quis fecerit hanc rem sed et tu non indicasti mihi et ego non audivi praeter hodie
27
tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech percusseruntque ambo foedus
28
et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum
29
cui dixit Abimelech quid sibi volunt septem agnae istae quas stare fecisti seorsum
30
at ille septem inquit agnas accipies de manu mea ut sint in testimonium mihi quoniam ego fodi puteum istum
31
idcirco vocatus est locus ille Bersabee quia ibi uterque iuraverunt
32
et inierunt foedus pro puteo Iuramenti
33
surrexit autem Abimelech et Fichol princeps militiae eius reversique sunt in terram Palestinorum Abraham vero plantavit nemus in Bersabee et invocavit ibi nomen Domini Dei aeterni
34
et fuit colonus terrae Philisthinorum diebus multis
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 22
1
quae postquam gesta sunt temptavit Deus Abraham et dixit ad eum Abraham ille respondit adsum
2
ait ei tolle filium tuum unigenitum quem diligis Isaac et vade in terram Visionis atque offer eum ibi holocaustum super unum montium quem monstravero tibi
3
igitur Abraham de nocte consurgens stravit asinum suum ducens secum duos iuvenes et Isaac filium suum cumque concidisset ligna in holocaustum abiit ad locum quem praeceperat ei Deus
4
die autem tertio elevatis oculis vidit locum procul
5
dixitque ad pueros suos expectate hic cum asino ego et puer illuc usque properantes postquam adoraverimus revertemur ad vos
6
tulit quoque ligna holocausti et inposuit super Isaac filium suum ipse vero portabat in manibus ignem et gladium cumque duo pergerent simul
7
dixit Isaac patri suo pater mi at ille respondit quid vis fili ecce inquit ignis et ligna ubi est victima holocausti
8
dixit Abraham Deus providebit sibi victimam holocausti fili mi pergebant ergo pariter
9
veneruntque ad locum quem ostenderat ei Deus in quo aedificavit altare et desuper ligna conposuit cumque conligasset Isaac filium suum posuit eum in altari super struem lignorum
10
extenditque manum et arripuit gladium ut immolaret filium
11
et ecce angelus Domini de caelo clamavit dicens Abraham Abraham qui respondit adsum
12
dixitque ei non extendas manum tuam super puerum neque facias illi quicquam nunc cognovi quod timeas Dominum et non peperceris filio tuo unigenito propter me
13
levavit Abraham oculos viditque post tergum arietem inter vepres herentem cornibus quem adsumens obtulit holocaustum pro filio
14
appellavitque nomen loci illius Dominus videt unde usque hodie dicitur in monte Dominus videbit
15
vocavit autem angelus Domini Abraham secundo de caelo dicens
16
per memet ipsum iuravi dicit Dominus quia fecisti rem hanc et non pepercisti filio tuo unigenito
17
benedicam tibi et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli et velut harenam quae est in litore maris possidebit semen tuum portas inimicorum suorum
18
et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae quia oboedisti voci meae
19
reversus est Abraham ad pueros suos abieruntque Bersabee simul et habitavit ibi
20
his itaque gestis nuntiatum est Abraham quod Melcha quoque genuisset filios Nahor fratri suo
21
Hus primogenitum et Buz fratrem eius Camuhel patrem Syrorum
22
et Chased et Azau Pheldas quoque et Iedlaph
23
ac Bathuel de quo nata est Rebecca octo istos genuit Melcha Nahor fratri Abraham
24
concubina vero illius nomine Roma peperit Tabee et Gaom et Thaas et Maacha
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 23
1
vixit autem Sarra centum viginti septem annis
2
et mortua est in civitate Arbee quae est Hebron in terra Chanaan venitque Abraham ut plangeret et fleret eam
3
cumque surrexisset ab officio funeris locutus est ad filios Heth dicens
4
advena sum et peregrinus apud vos date mihi ius sepulchri vobiscum ut sepeliam mortuum meu
5
responderuntque filii Heth
6
audi nos domine princeps Dei es apud nos in electis sepulchris nostris sepeli mortuum tuum nullusque prohibere te poterit quin in monumento eius sepelias mortuum tuum
7
surrexit Abraham et adoravit populum terrae filios videlicet Heth
8
dixitque ad eos si placet animae vestrae ut sepeliam mortuum meum audite me et intercedite apud Ephron filium Soor
9
ut det mihi speluncam duplicem quam habet in extrema parte agri sui pecunia digna tradat mihi eam coram vobis in possessionem sepulchri
10
habitabat autem Ephron in medio filiorum Heth responditque ad Abraham cunctis audientibus qui ingrediebantur portam civitatis illius dicens
11
nequaquam ita fiat domine mi sed magis ausculta quod loquor agrum trado tibi et speluncam quae in eo est praesentibus filiis populi mei sepeli mortuum tuum
12
adoravit Abraham coram populo terrae
13
et locutus est ad Ephron circumstante plebe quaeso ut audias me dabo pecuniam pro agro suscipe eam et sic sepeliam mortuum meum in eo
14
respondit Ephro
15
domine mi audi terram quam postulas quadringentis argenti siclis valet istud est pretium inter me et te sed quantum est hoc sepeli mortuum tuum
16
quod cum audisset Abraham adpendit pecuniam quam Ephron postulaverat audientibus filiis Heth quadringentos siclos argenti et probati monetae publicae
17
confirmatusque est ager quondam Ephronis in quo erat spelunca duplex respiciens Mambre tam ipse quam spelunca et omnes arbores eius in cunctis terminis per circuitum
18
Abrahae in possessionem videntibus filiis Heth et cunctis qui intrabant portam civitatis illius
19
atque ita sepelivit Abraham Sarram uxorem suam in spelunca agri duplici qui respiciebat Mambre haec est Hebron in terra Chanaa
20
et confirmatus est ager et antrum quod erat in eo Abrahae in possessionem monumenti a filiis Heth
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 24
1
erat autem Abraham senex dierumque multorum et Dominus in cunctis benedixerat ei
2
dixitque ad servum seniorem domus suae qui praeerat omnibus quae habebat pone manum tuam subter femur meum
3
ut adiurem te per Dominum Deum caeli et terrae ut non accipias uxorem filio meo de filiabus Chananeorum inter quos habito
4
sed ad terram et ad cognationem meam proficiscaris et inde accipias uxorem filio meo Isaac
5
respondit servus si noluerit mulier venire mecum in terram hanc num reducere debeo filium tuum ad locum de quo egressus es
6
dixit Abraham cave nequando reducas illuc filium meum
7
Dominus Deus caeli qui tulit me de domo patris mei et de terra nativitatis meae qui locutus est mihi et iuravit dicens semini tuo dabo terram hanc ipse mittet angelum suum coram te et accipies inde uxorem filio meo
8
sin autem noluerit mulier sequi te non teneberis iuramento filium tantum meum ne reducas illuc
9
posuit ergo servus manum sub femore Abraham domini sui et iuravit illi super sermone hoc
10
tulitque decem camelos de grege domini sui et abiit ex omnibus bonis eius portans secum profectusque perrexit Mesopotamiam ad urbem Nahor
11
cumque camelos fecisset accumbere extra oppidum iuxta puteum aquae vespere eo tempore quo solent mulieres egredi ad hauriendam aquam dixit
12
Domine Deus domini mei Abraham occurre obsecro hodie mihi et fac misericordiam cum domino meo Abraham
13
ecce ego sto propter fontem aquae et filiae habitatorum huius civitatis egredientur ad hauriendam aquam
14
igitur puella cui ego dixero inclina hydriam tuam ut bibam et illa responderit bibe quin et camelis tuis dabo potum ipsa est quam praeparasti servo tuo Isaac et per hoc intellegam quod feceris misericordiam cum domino meo
15
necdum intra se verba conpleverat et ecce Rebecca egrediebatur filia Bathuel filii Melchae uxoris Nahor fratris Abraham habens hydriam in scapula
16
puella decora nimis virgoque pulcherrima et incognita viro descenderat autem ad fontem et impleverat hydriam ac revertebatur
17
occurritque ei servus et ait pauxillum mihi ad sorbendum praebe aquae de hydria tua
18
quae respondit bibe domine mi celeriterque deposuit hydriam super ulnam suam et dedit ei potum
19
cumque ille bibisset adiecit quin et camelis tuis hauriam aquam donec cuncti bibant
20
effundensque hydriam in canalibus recurrit ad puteum ut hauriret aquam et haustam omnibus camelis dedit
21
ille autem contemplabatur eam tacitus scire volens utrum prosperum fecisset iter suum Dominus an non
22
postquam ergo biberunt cameli protulit vir inaures aureas adpendentes siclos duos et armillas totidem pondo siclorum decem
23
dixitque ad eam cuius es filia indica mihi est in domo patris tui locus ad manendum
24
quae respondit filia Bathuelis sum filii Melchae quem peperit Nahor
25
et addidit dicens palearum quoque et faeni plurimum est apud nos et locus spatiosus ad manendum
26
inclinavit se homo et adoravit Dominum
27
dicens benedictus Dominus Deus domini mei Abraham qui non abstulit misericordiam et veritatem suam a domino meo et recto me itinere perduxit in domum fratris domini mei
28
cucurrit itaque puella et nuntiavit in domum matris suae omnia quae audierat
29
habebat autem Rebecca fratrem nomine Laban qui festinus egressus est ad hominem ubi erat fons
30
cumque vidisset inaures et armillas in manibus sororis suae et audisset cuncta verba referentis haec locutus est mihi homo venit ad virum qui stabat iuxta camelos et propter fontem aquae
31
dixitque ad eum ingredere benedicte Domini cur foris stas praeparavi domum et locum camelis
32
et introduxit eum hospitium ac destravit camelos deditque paleas et faenum et aquam ad lavandos pedes camelorum et virorum qui venerant cum eo
33
et adpositus est in conspectu eius panis qui ait non comedam donec loquar sermones meos respondit ei loquere
34
at ille servus inquit Abraham sum
35
et Dominus benedixit domino meo valde magnificatusque est et dedit ei oves et boves argentum et aurum servos et ancillas camelos et asinos
36
et peperit Sarra uxor domini mei filium domino meo in senectute sua deditque illi omnia quae habuerat
37
et adiuravit me dominus meus dicens non accipies uxorem filio meo de filiabus Chananeorum in quorum terra habito
38
sed ad domum patris mei perges et de cognatione mea accipies uxorem filio meo
39
ego vero respondi domino meo quid si noluerit venire mecum mulier
40
Dominus ait in cuius conspectu ambulo mittet angelum suum tecum et diriget viam tuam accipiesque uxorem filio meo de cognatione mea et de domo patris mei
41
innocens eris a maledictione mea cum veneris ad propinquos meos et non dederint tibi
42
veni ergo hodie ad fontem et dixi Domine Deus domini mei Abraham si direxisti viam meam in qua nunc ambulo
43
ecce sto iuxta fontem aquae et virgo quae egredietur ad hauriendam aquam audierit a me da mihi pauxillum aquae ad bibendum ex hydria tua
44
et dixerit mihi et tu bibe et camelis tuis hauriam ipsa est mulier quam praeparavit Dominus filio domini mei
45
dum haec mecum tacitus volverem apparuit Rebecca veniens cum hydria quam portabat in scapula descenditque ad fontem et hausit aquam et aio ad eam da mihi paululum bibere
46
quae festina deposuit hydriam de umero et dixit mihi et tu bibe et camelis tuis potum tribuam bibi et adaquavit camelos
47
interrogavique eam et dixi cuius es filia quae respondit filia Bathuelis sum filii Nahor quem peperit illi Melcha suspendi itaque inaures ad ornandam faciem eius et armillas posui in manibus
48
pronusque adoravi Dominum benedicens Domino Deo domini mei Abraham qui perduxisset me recto itinere ut sumerem filiam fratris domini mei filio eius
49
quam ob rem si facitis misericordiam et veritatem cum domino meo indicate mihi sin autem aliud placet et hoc dicite ut vadam ad dextram sive ad sinistram
50
responderunt Laban et Bathuel a Domino egressus est sermo non possumus extra placitum eius quicquam aliud tecum loqui
51
en Rebecca coram te est tolle eam et proficiscere et sit uxor filii domini tui sicut locutus est Dominus
52
quod cum audisset puer Abraham adoravit in terra Dominum
53
prolatisque vasis argenteis et aureis ac vestibus dedit ea Rebeccae pro munere fratribus quoque eius et matri dona obtulit
54
initoque convivio vescentes pariter et bibentes manserunt ibi surgens autem mane locutus est puer dimittite me ut vadam ad dominum meum
55
responderunt fratres eius et mater maneat puella saltem decem dies apud nos et postea proficiscetur
56
nolite ait me retinere quia Dominus direxit viam meam dimittite me ut pergam ad dominum meum
57
dixerunt vocemus puellam et quaeramus ipsius voluntatem
58
cumque vocata venisset sciscitati sunt vis ire cum homine isto quae ait vadam
59
dimiserunt ergo eam et nutricem illius servumque Abraham et comites eius
60
inprecantes prospera sorori suae atque dicentes soror nostra es crescas in mille milia et possideat semen tuum portas inimicorum suorum
61
igitur Rebecca et puellae illius ascensis camelis secutae sunt virum qui festinus revertebatur ad dominum suum
62
eo tempore Isaac deambulabat per viam quae ducit ad puteum cuius nomen est Viventis et videntis habitabat enim in terra australi
63
et egressus fuerat ad meditandum in agro inclinata iam die cumque levasset oculos vidit camelos venientes procul
64
Rebecca quoque conspecto Isaac descendit de camelo
65
et ait ad puerum quis est ille homo qui venit per agrum in occursum nobis dixit ei ipse est dominus meus at illa tollens cito pallium operuit se
66
servus autem cuncta quae gesserat narravit Isaac
67
qui introduxit eam in tabernaculum Sarrae matris suae et accepit uxorem et in tantum dilexit ut dolorem qui ex morte matris acciderat temperaret
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 25
1
Abraham vero aliam duxit uxorem nomine Cetthuram
2
quae peperit ei Zamram et Iexan et Madan et Madian et Iesboch et Sue
3
Iexan quoque genuit Saba et Dadan filii Dadan fuerunt Assurim et Lathusim et Loommim
4
at vero ex Madian ortus est Epha et Opher et Enoch et Abida et Eldaa omnes hii filii Cetthurae
5
deditque Abraham cuncta quae possederat Isaac
6
filiis autem concubinarum largitus est munera et separavit eos ab Isaac filio suo dum adhuc ipse viveret ad plagam orientalem
7
fuerunt autem dies vitae eius centum septuaginta quinque anni
8
et deficiens mortuus est in senectute bona provectaeque aetatis et plenus dierum congregatusque est ad populum suum
9
et sepelierunt eum Isaac et Ismahel filii sui in spelunca duplici quae sita est in agro Ephron filii Soor Hetthei e regione Mambre
10
quem emerat a filiis Heth ibi sepultus est ipse et Sarra uxor eius
11
et post obitum illius benedixit Deus Isaac filio eius qui habitabat iuxta puteum nomine Viventis et videntis
12
hae sunt generationes Ismahel filii Abraham quem peperit ei Agar Aegyptia famula Sarrae
13
et haec nomina filiorum eius in vocabulis et generationibus suis primogenitus Ismahelis Nabaioth dein Cedar et Abdeel et Mabsam
14
Masma quoque et Duma et Massa
15
Adad et Thema Itur et Naphis et Cedma
16
isti sunt filii Ismahel et haec nomina per castella et oppida eorum duodecim principes tribuum suarum
17
anni vitae Ismahel centum triginta septem deficiens mortuus est et adpositus ad populum suum
18
habitavit autem ab Evila usque Sur quae respicit Aegyptum introeuntibus Assyrios coram cunctis fratribus suis obiit
19
hae quoque sunt generationes Isaac filii Abraham Abraham genuit Isaac
20
qui cum quadraginta esset annorum duxit uxorem Rebeccam filiam Bathuel Syri de Mesopotamiam sororem Laban
21
deprecatusque est Dominum pro uxore sua eo quod esset sterilis qui exaudivit eum et dedit conceptum Rebeccae
22
sed conlidebantur in utero eius parvuli quae ait si sic mihi futurum erat quid necesse fuit concipere perrexitque ut consuleret Dominum
23
qui respondens ait duae gentes in utero tuo sunt et duo populi ex ventre tuo dividentur populusque populum superabit et maior minori serviet
24
iam tempus pariendi venerat et ecce gemini in utero repperti sunt
25
qui primus egressus est rufus erat et totus in morem pellis hispidus vocatumque est nomen eius Esau protinus alter egrediens plantam fratris tenebat manu et idcirco appellavit eum Iacob
26
sexagenarius erat Isaac quando nati sunt parvuli
27
quibus adultis factus est Esau vir gnarus venandi et homo agricola Iacob autem vir simplex habitabat in tabernaculis
28
Isaac amabat Esau eo quod de venationibus illius vesceretur et Rebecca diligebat Iacob
29
coxit autem Iacob pulmentum ad quem cum venisset Esau de agro lassus
30
ait da mihi de coctione hac rufa quia oppido lassus sum quam ob causam vocatum est nomen eius Edom
31
cui dixit Iacob vende mihi primogenita tua
32
ille respondit en morior quid mihi proderunt primogenita
33
ait Iacob iura ergo mihi iuravit Esau et vendidit primogenita
34
et sic accepto pane et lentis edulio comedit et bibit et abiit parvipendens quod primogenita vendidisset
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 26
1
orta autem fame super terram post eam sterilitatem quae acciderat in diebus Abraham abiit Isaac ad Abimelech regem Palestinorum in Gerara
2
apparuitque ei Dominus et ait ne descendas in Aegyptum sed quiesce in terra quam dixero tibi
3
et peregrinare in ea eroque tecum et benedicam tibi tibi enim et semini tuo dabo universas regiones has conplens iuramentum quod spopondi Abraham patri tuo
4
et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli daboque posteris tuis universas regiones has et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae
5
eo quod oboedierit Abraham voci meae et custodierit praecepta et mandata mea et caerimonias legesque servaverit
6
mansit itaque Isaac in Geraris
7
qui cum interrogaretur a viris loci illius super uxore sua respondit soror mea est timuerat enim confiteri quod sibi esset sociata coniugio reputans ne forte interficerent eum propter illius pulchritudinem
8
cumque pertransissent dies plurimi et ibi demoraretur prospiciens Abimelech Palestinorum rex per fenestram vidit eum iocantem cum Rebecca uxore sua
9
et accersito ait perspicuum est quod uxor tua sit cur mentitus es sororem tuam esse respondit timui ne morerer propter eam
10
dixitque Abimelech quare inposuisti nobis potuit coire quispiam de populo cum uxore tua et induxeras super nos grande peccatum praecepitque omni populo dicens
11
qui tetigerit hominis huius uxorem morte morietur
12
seruit autem Isaac in terra illa et invenit in ipso anno centuplum benedixitque ei Dominus
13
et locupletatus est homo et ibat proficiens atque succrescens donec magnus vehementer effectus est
14
habuit quoque possessionem ovium et armentorum et familiae plurimum ob haec invidentes ei Palestini
15
omnes puteos quos foderant servi patris illius Abraham illo tempore obstruxerunt implentes humo
16
in tantum ut ipse Abimelech diceret ad Isaac recede a nobis quoniam potentior nostri factus es valde
17
et ille discedens veniret ad torrentem Gerarae habitaretque ibi
18
rursum fodit alios puteos quos foderant servi patris sui Abraham et quos illo mortuo olim obstruxerant Philisthim appellavitque eos hisdem nominibus quibus ante pater vocaverat
19
foderunt in torrente et reppererunt aquam vivam
20
sed et ibi iurgium fuit pastorum Gerarae adversum pastores Isaac dicentium nostra est aqua quam ob rem nomen putei ex eo quod acciderat vocavit Calumniam
21
foderunt et alium et pro illo quoque rixati sunt appellavitque eum Inimicitias
22
profectus inde fodit alium puteum pro quo non contenderunt itaque vocavit nomen illius Latitudo dicens nunc dilatavit nos Dominus et fecit crescere super terram
23
ascendit autem ex illo loco in Bersabee
24
ubi apparuit ei Dominus in ipsa nocte dicens ego sum Deus Abraham patris tui noli metuere quia tecum sum benedicam tibi et multiplicabo semen tuum propter servum meum Abraham
25
itaque aedificavit ibi altare et invocato nomine Domini extendit tabernaculum praecepitque servis suis ut foderent puteum
26
ad quem locum cum venissent de Geraris Abimelech et Ochozath amicus illius et Fichol dux militum
27
locutus est eis Isaac quid venistis ad me hominem quem odistis et expulistis a vobis
28
qui responderunt vidimus tecum esse Dominum et idcirco nunc diximus sit iuramentum inter nos et ineamus foedus
29
ut non facias nobis quicquam mali sicut et nos nihil tuorum adtigimus nec fecimus quod te laederet sed cum pace dimisimus auctum benedictione Domini
30
fecit ergo eis convivium et post cibum et potum
31
surgentes mane iuraverunt sibi mutuo dimisitque eos Isaac pacifice in locum suum
32
ecce autem venerunt in ipso die servi Isaac adnuntiantes ei de puteo quem foderant atque dicentes invenimus aquam
33
unde appellavit eum Abundantiam et nomen urbi inpositum est Bersabee usque in praesentem diem
34
Esau vero quadragenarius duxit uxores Iudith filiam Beeri Hetthei et Basemath filiam Helon eiusdem loci
35
quae ambae offenderant animum Isaac et Rebeccae
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 27
1
senuit autem Isaac et caligaverunt oculi eius et videre non poterat vocavitque Esau filium suum maiorem et dixit ei fili mi qui respondit adsum
2
cui pater vides inquit quod senuerim et ignorem diem mortis meae
3
sume arma tua faretram et arcum et egredere foras cumque venatu aliquid adprehenderis
4
fac mihi inde pulmentum sicut velle me nosti et adfer ut comedam et benedicat tibi anima mea antequam moriar
5
quod cum audisset Rebecca et ille abisset in agrum ut iussionem patris expleret
6
dixit filio suo Iacob audivi patrem tuum loquentem cum Esau fratre tuo et dicentem ei
7
adfer mihi venationem tuam et fac cibos ut comedam et benedicam tibi coram Domino antequam moriar
8
nunc ergo fili mi adquiesce consiliis meis
9
et pergens ad gregem adfer mihi duos hedos optimos ut faciam ex eis escas patri tuo quibus libenter vescitur
10
quas cum intuleris et comederit benedicat tibi priusquam moriatur
11
cui ille respondit nosti quod Esau frater meus homo pilosus sit et ego lenis
12
si adtractaverit me pater meus et senserit timeo ne putet sibi voluisse inludere et inducat super me maledictionem pro benedictione
13
ad quem mater in me sit ait ista maledictio fili mi tantum audi vocem meam et perge adferque quae dixi
14
abiit et adtulit deditque matri paravit illa cibos sicut noverat velle patrem illius
15
et vestibus Esau valde bonis quas apud se habebat domi induit eum
16
pelliculasque hedorum circumdedit manibus et colli nuda protexit
17
dedit pulmentum et panes quos coxerat tradidit
18
quibus inlatis dixit pater mi et ille respondit audio quis tu es fili mi
19
dixitque Iacob ego sum Esau primogenitus tuus feci sicut praecepisti mihi surge sede et comede de venatione mea ut benedicat mihi anima tua
20
rursum Isaac ad filium suum quomodo inquit tam cito invenire potuisti fili mi qui respondit voluntatis Dei fuit ut cito mihi occurreret quod volebam
21
dixitque Isaac accede huc ut tangam te fili mi et probem utrum tu sis filius meus Esau an non
22
accessit ille ad patrem et palpato eo dixit Isaac vox quidem vox Iacob est sed manus manus sunt Esau
23
et non cognovit eum quia pilosae manus similitudinem maioris expresserant benedicens ergo illi
24
ait tu es filius meus Esau respondit ego sum
25
at ille offer inquit mihi cibos de venatione tua fili mi ut benedicat tibi anima mea quos cum oblatos comedisset obtulit ei etiam vinum quo hausto
26
dixit ad eum accede ad me et da mihi osculum fili mi
27
accessit et osculatus est eum statimque ut sensit vestimentorum illius flagrantiam benedicens ait ecce odor filii mei sicut odor agri cui benedixit Dominus
28
det tibi Deus de rore caeli et de pinguedine terrae abundantiam frumenti et vini
29
et serviant tibi populi et adorent te tribus esto dominus fratrum tuorum et incurventur ante te filii matris tuae qui maledixerit tibi sit maledictus et qui benedixerit benedictionibus repleatur
30
vix Isaac sermonem impleverat et egresso Iacob foras venit Esau
31
coctosque de venatione cibos intulit patri dicens surge pater mi et comede de venatione filii tui ut benedicat mihi anima tua
32
dixitque illi Isaac quis enim es tu qui respondit ego sum primogenitus filius tuus Esau
33
expavit Isaac stupore vehementi et ultra quam credi potest admirans ait quis igitur ille est qui dudum captam venationem adtulit mihi et comedi ex omnibus priusquam tu venires benedixique ei et erit benedictus
34
auditis Esau sermonibus patris inrugiit clamore magno et consternatus ait benedic etiam mihi pater mi
35
qui ait venit germanus tuus fraudulenter et accepit benedictionem tuam
36
at ille subiunxit iuste vocatum est nomen eius Iacob subplantavit enim me en altera vice primogenita mea ante tulit et nunc secundo subripuit benedictionem meam rursumque ad patrem numquid non reservasti ait et mihi benedictionem
37
respondit Isaac dominum tuum illum constitui et omnes fratres eius servituti illius subiugavi frumento et vino stabilivi eum tibi post haec fili mi ultra quid faciam
38
cui Esau num unam inquit tantum benedictionem habes pater mihi quoque obsecro ut benedicas cumque heiulatu magno fleret
39
motus Isaac dixit ad eum in pinguedine terrae et in rore caeli desuper
40
erit benedictio tua vives gladio et fratri tuo servies tempusque veniet cum excutias et solvas iugum eius de cervicibus tuis
41
oderat ergo semper Esau Iacob pro benedictione qua benedixerat ei pater dixitque in corde suo veniant dies luctus patris mei ut occidam Iacob fratrem meum
42
nuntiata sunt haec Rebeccae quae mittens et vocans Iacob filium suum dixit ad eum ecce Esau frater tuus minatur ut occidat te
43
nunc ergo fili audi vocem meam et consurgens fuge ad Laban fratrem meum in Haran
44
habitabisque cum eo dies paucos donec requiescat furor fratris tui
45
et cesset indignatio eius obliviscaturque eorum quae fecisti in eum postea mittam et adducam te inde huc cur utroque orbabor filio in una die
46
dixit quoque Rebecca ad Isaac taedet me vitae meae propter filias Heth si acceperit Iacob uxorem de stirpe huius terrae nolo vivere
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 28
1
vocavit itaque Isaac Iacob et benedixit praecepitque ei dicens noli accipere coniugem de genere Chanaan
2
sed vade et proficiscere in Mesopotamiam Syriae ad domum Bathuel patrem matris tuae et accipe tibi inde uxorem de filiabus Laban avunculi tui
3
Deus autem omnipotens benedicat tibi et crescere te faciat atque multiplicet ut sis in turbas populorum
4
et det tibi benedictiones Abraham et semini tuo post te ut possideas terram peregrinationis tuae quam pollicitus est avo tuo
5
cumque dimisisset eum Isaac profectus venit in Mesopotamiam Syriae ad Laban filium Bathuel Syri fratrem Rebeccae matris suae
6
videns autem Esau quod benedixisset pater suus Iacob et misisset eum in Mesopotamiam Syriae ut inde uxorem duceret et quod post benedictionem praecepisset ei dicens non accipies coniugem de filiabus Chanaan
7
quodque oboediens Iacob parentibus isset in Syriam
8
probans quoque quod non libenter aspiceret filias Chanaan pater suus
9
ivit ad Ismahelem et duxit uxorem absque his quas prius habebat Maeleth filiam Ismahel filii Abraham sororem Nabaioth
10
igitur egressus Iacob de Bersabee pergebat Haran
11
cumque venisset ad quendam locum et vellet in eo requiescere post solis occubitum tulit de lapidibus qui iacebant et subponens capiti suo dormivit in eodem loco
12
viditque in somnis scalam stantem super terram et cacumen illius tangens caelum angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam
13
et Dominum innixum scalae dicentem sibi ego sum Dominus Deus Abraham patris tui et Deus Isaac terram in qua dormis tibi dabo et semini tuo
14
eritque germen tuum quasi pulvis terrae dilataberis ad occidentem et orientem septentrionem et meridiem et benedicentur in te et in semine tuo cunctae tribus terrae
15
et ero custos tuus quocumque perrexeris et reducam te in terram hanc nec dimittam nisi conplevero universa quae dixi
16
cumque evigilasset Iacob de somno ait vere Dominus est in loco isto et ego nesciebam
17
pavensque quam terribilis inquit est locus iste non est hic aliud nisi domus Dei et porta caeli
18
surgens ergo mane tulit lapidem quem subposuerat capiti suo et erexit in titulum fundens oleum desuper
19
appellavitque nomen urbis Bethel quae prius Luza vocabatur
20
vovit etiam votum dicens si fuerit Deus mecum et custodierit me in via per quam ambulo et dederit mihi panem ad vescendum et vestem ad induendum
21
reversusque fuero prospere ad domum patris mei erit mihi Dominus in Deum
22
et lapis iste quem erexi in titulum vocabitur Domus Dei cunctorumque quae dederis mihi decimas offeram tibi
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 29
1
profectus ergo Iacob venit ad terram orientalem
2
et vidit puteum in agro tresque greges ovium accubantes iuxta eum nam ex illo adaquabantur pecora et os eius grandi lapide claudebatur
3
morisque erat ut cunctis ovibus congregatis devolverent lapidem et refectis gregibus rursum super os putei ponerent
4
dixitque ad pastores fratres unde estis qui responderunt de Haran
5
quos interrogans numquid ait nostis Laban filium Nahor dixerunt novimus
6
sanusne est inquit valet inquiunt et ecce Rahel filia eius venit cum grege suo
7
dixitque Iacob adhuc multum diei superest nec est tempus ut reducantur ad caulas greges date ante potum ovibus et sic ad pastum eas reducite
8
qui responderunt non possumus donec omnia pecora congregentur et amoveamus lapidem de ore putei ut adaquemus greges
9
adhuc loquebantur et ecce Rahel veniebat cum ovibus patris sui nam gregem ipsa pascebat
10
quam cum vidisset Iacob et sciret consobrinam suam ovesque Laban avunculi sui amovit lapidem quo puteus claudebatur
11
et adaquato grege osculatus est eam elevataque voce flevit
12
et indicavit ei quod frater esset patris eius et filius Rebeccae at illa festinans nuntiavit patri suo
13
qui cum audisset venisse Iacob filium sororis suae cucurrit obviam conplexusque eum et in oscula ruens duxit in domum suam auditis autem causis itineris
14
respondit os meum es et caro mea et postquam expleti sunt dies mensis unius
15
dixit ei num quia frater meus es gratis servies mihi dic quid mercedis accipias
16
habebat vero filias duas nomen maioris Lia minor appellabatur Rahel
17
sed Lia lippis erat oculis Rahel decora facie et venusto aspectu
18
quam diligens Iacob ait serviam tibi pro Rahel filia tua minore septem annis
19
respondit Laban melius est ut tibi eam dem quam viro alteri mane apud me
20
servivit igitur Iacob pro Rahel septem annis et videbantur illi pauci dies prae amoris magnitudine
21
dixitque ad Laban da mihi uxorem meam quia iam tempus expletum est ut ingrediar ad eam
22
qui vocatis multis amicorum turbis ad convivium fecit nuptias
23
et vespere filiam suam Liam introduxit ad eum
24
dans ancillam filiae Zelpham nomine ad quam cum ex more Iacob fuisset ingressus facto mane vidit Liam
25
et dixit ad socerum quid est quod facere voluisti nonne pro Rahel servivi tibi quare inposuisti mihi
26
respondit Laban non est in loco nostro consuetudinis ut minores ante tradamus ad nuptias
27
imple ebdomadem dierum huius copulae et hanc quoque dabo tibi pro opere quo serviturus es mihi septem annis aliis
28
adquievit placito et ebdomade transacta Rahel duxit uxorem
29
cui pater servam Balam dederat
30
tandemque potitus optatis nuptiis amorem sequentis priori praetulit serviens apud eum septem annis aliis
31
videns autem Dominus quod despiceret Liam aperuit vulvam eius sorore sterili permanente
32
quae conceptum genuit filium vocavitque nomen eius Ruben dicens vidit Dominus humilitatem meam nunc amabit me vir meus
33
rursumque concepit et peperit filium et ait quoniam audivit Dominus haberi me contemptui dedit etiam istum mihi vocavitque nomen illius Symeon
34
concepit tertio et genuit alium dixitque nunc quoque copulabitur mihi maritus meus eo quod pepererim illi tres filios et idcirco appellavit nomen eius Levi
35
quarto concepit et peperit filium et ait modo confitebor Domino et ob hoc vocavit eum Iudam cessavitque parere
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 30
1
cernens autem Rahel quod infecunda esset invidit sorori et ait marito suo da mihi liberos alioquin moriar
2
cui iratus respondit Iacob num pro Deo ego sum qui privavit te fructu ventris tui
3
at illa habeo inquit famulam Balam ingredere ad eam ut pariat super genua mea et habeam ex ea filios
4
deditque illi Balam in coniugium quae
5
ingresso ad se viro concepit et peperit filium
6
dixitque Rahel iudicavit mihi Dominus et exaudivit vocem meam dans mihi filium et idcirco appellavit nomen illius Dan
7
rursumque Bala concipiens peperit alterum
8
pro quo ait Rahel conparavit me Deus cum sorore mea et invalui vocavitque eum Nepthalim
9
sentiens Lia quod parere desisset Zelpham ancillam suam marito tradidit
10
qua post conceptum edente filium
11
dixit feliciter et idcirco vocavit nomen eius Gad
12
peperit quoque Zelpha alterum
13
dixitque Lia hoc pro beatitudine mea beatam quippe me dicent mulieres propterea appellavit eum Aser
14
egressus autem Ruben tempore messis triticeae in agro repperit mandragoras quos matri Liae detulit dixitque Rahel da mihi partem de mandragoris filii tui
15
illa respondit parumne tibi videtur quod praeripueris maritum mihi nisi etiam mandragoras filii mei tuleris ait Rahel dormiat tecum hac nocte pro mandragoris filii tui
16
redeuntique ad vesperam de agro Iacob egressa est in occursum Lia et ad me inquit intrabis quia mercede conduxi te pro mandragoris filii mei dormivit cum ea nocte illa
17
et exaudivit Deus preces eius concepitque et peperit filium quintum
18
et ait dedit Deus mercedem mihi quia dedi ancillam meam viro meo appellavitque nomen illius Isachar
19
rursum Lia concipiens peperit sextum filium
20
et ait ditavit me Deus dote bona etiam hac vice mecum erit maritus meus eo quod genuerim ei sex filios et idcirco appellavit nomen eius Zabulon
21
post quem peperit filiam nomine Dinam
22
recordatus quoque Dominus Rahelis exaudivit eam et aperuit vulvam illius
23
quae concepit et peperit filium dicens abstulit Deus obprobrium meum
24
et vocavit nomen illius Ioseph dicens addat mihi Dominus filium alterum
25
nato autem Ioseph dixit Iacob socero suo dimitte me ut revertar in patriam et ad terram meam
26
da mihi uxores et liberos meos pro quibus servivi tibi ut abeam tu nosti servitutem qua servivi tibi
27
ait ei Laban inveniam gratiam in conspectu tuo experimento didici quod benedixerit mihi Deus propter te
28
constitue mercedem tuam quam dem tibi
29
at ille respondit tu nosti quomodo servierim tibi et quanta in manibus meis fuerit possessio tua
30
modicum habuisti antequam venirem et nunc dives effectus es benedixitque tibi Dominus ad introitum meum iustum est igitur ut aliquando provideam etiam domui meae
31
dixitque Laban quid dabo tibi at ille ait nihil volo sed si feceris quod postulo iterum pascam et custodiam pecora tua
32
gyra omnes greges tuos et separa cunctas oves varias et sparso vellere et quodcumque furvum et maculosum variumque fuerit tam in ovibus quam in capris erit merces mea
33
respondebitque mihi cras iustitia mea quando placiti tempus advenerit coram te et omnia quae non fuerint varia et maculosa et furva tam in ovibus quam in capris furti me arguent
34
dixit Laban gratum habeo quod petis
35
et separavit in die illo capras et oves hircos et arietes varios atque maculosos cunctum autem gregem unicolorem id est albi et nigri velleris tradidit in manu filiorum suorum
36
et posuit spatium itineris inter se et generum dierum trium qui pascebat reliquos greges eius
37
tollens ergo Iacob virgas populeas virides et amigdalinas et ex platanis ex parte decorticavit eas detractisque corticibus in his quae spoliata fuerant candor apparuit illa vero quae integra erant viridia permanserunt atque in hunc modum color effectus est varius
38
posuitque eas in canalibus ubi effundebatur aqua ut cum venissent greges ad bibendum ante oculos haberent virgas et in aspectu earum conciperent
39
factumque est ut in ipso calore coitus oves intuerentur virgas et parerent maculosa et varia et diverso colore respersa
40
divisitque gregem Iacob et posuit virgas ante oculos arietum erant autem alba quaeque et nigra Laban cetera vero Iacob separatis inter se gregibus
41
igitur quando primo tempore ascendebantur oves ponebat Iacob virgas in canalibus aquarum ante oculos arietum et ovium ut in earum contemplatione conciperent
42
quando vero serotina admissura erat et conceptus extremus non ponebat eas factaque sunt ea quae erant serotina Laban et quae primi temporis Iacob
43
ditatusque est homo ultra modum et habuit greges multos ancillas et servos camelos et asinos
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 31
1
postquam autem audivit verba filiorum Laban dicentium tulit Iacob omnia quae fuerunt patris nostri et de illius facultate ditatus factus est inclitus
2
animadvertit quoque faciem Laban quod non esset erga se sicut heri et nudius tertius
3
maxime dicente sibi Domino revertere in terram patrum tuorum et ad generationem tuam eroque tecum
4
misit et vocavit Rahel et Liam in agrum ubi pascebat greges
5
dixitque eis video faciem patris vestri quod non sit erga me sicut heri et nudius tertius Deus autem patris mei fuit mecum
6
et ipsae nostis quod totis viribus meis servierim patri vestro
7
sed pater vester circumvenit me et mutavit mercedem meam decem vicibus et tamen non dimisit eum Deus ut noceret mihi
8
si quando dixit variae erunt mercedes tuae pariebant omnes oves varios fetus quando vero e contrario ait alba quaeque accipies pro mercede omnes greges alba pepererunt
9
tulitque Deus substantiam patris vestri et dedit mihi
10
postquam enim conceptus ovium tempus advenerat levavi oculos meos et vidi in somnis ascendentes mares super feminas varios et maculosos et diversorum colorum
11
dixitque angelus Dei ad me in somnis Iacob et ego respondi adsum
12
qui ait leva oculos tuos et vide universos masculos ascendentes super feminas varios respersos atque maculosos vidi enim omnia quae fecit tibi Laban
13
ego sum Deus Bethel ubi unxisti lapidem et votum vovisti mihi nunc ergo surge et egredere de terra hac revertens in terram nativitatis tuae
14
responderunt Rahel et Lia numquid habemus residui quicquam in facultatibus et hereditate domus patris nostri
15
nonne quasi alienas reputavit nos et vendidit comeditque pretium nostrum
16
sed Deus tulit opes patris nostri et nobis eas tradidit ac filiis nostris unde omnia quae praecepit fac
17
surrexit itaque Iacob et inpositis liberis et coniugibus suis super camelos abiit
18
tulitque omnem substantiam et greges et quicquid in Mesopotamiam quaesierat pergens ad Isaac patrem suum in terram Chanaan
19
eo tempore Laban ierat ad tondendas oves et Rahel furata est idola patris sui
20
noluitque Iacob confiteri socero quod fugeret
21
cumque abisset tam ipse quam omnia quae iuris eius erant et amne transmisso pergeret contra montem Galaad
22
nuntiatum est Laban die tertio quod fugeret Iacob
23
qui adsumptis fratribus suis persecutus est eum diebus septem et conprehendit in monte Galaad
24
viditque in somnis dicentem sibi Dominum cave ne quicquam aspere loquaris contra Iacob
25
iamque Iacob extenderat in monte tabernaculum cum ille consecutus eum cum fratribus suis in eodem monte Galaad fixit tentorium
26
et dixit ad Iacob quare ita egisti ut clam me abigeres filias meas quasi captivas gladio
27
cur ignorante me fugere voluisti nec indicare mihi ut prosequerer te cum gaudio et canticis et tympanis et cithara
28
non es passus ut oscularer filios meos ac filias stulte operatus es et nunc
29
valet quidem manus mea reddere tibi malum sed Deus patris vestri heri dixit mihi cave ne loquaris cum Iacob quicquam durius
30
esto ad tuos ire cupiebas et desiderio tibi erat domus patris tui cur furatus es deos meos
31
respondit Iacob quod inscio te profectus sum timui ne violenter auferres filias tuas
32
quod autem furti arguis apud quemcumque inveneris deos tuos necetur coram fratribus nostris scrutare quicquid tuorum apud me inveneris et aufer haec dicens ignorabat quod Rahel furata esset idola
33
ingressus itaque Laban tabernaculum Iacob et Liae et utriusque famulae non invenit cumque intrasset tentorium Rahelis
34
illa festinans abscondit idola subter stramen cameli et sedit desuper scrutantique omne tentorium et nihil invenienti
35
ait ne irascatur dominus meus quod coram te adsurgere nequeo quia iuxta consuetudinem feminarum nunc accidit mihi sic delusa sollicitudo quaerentis est
36
tumensque Iacob cum iurgio ait quam ob culpam meam et ob quod peccatum sic exarsisti post me
37
et scrutatus es omnem supellectilem meam quid invenisti de cuncta substantia domus tuae pone hic coram fratribus meis et fratribus tuis et iudicent inter me et te
38
idcirco viginti annis fui tecum oves tuae et caprae steriles non fuerunt arietes gregis tui non comedi
39
nec captum a bestia ostendi tibi ego damnum omne reddebam quicquid furto perierat a me exigebas
40
die noctuque aestu urebar et gelu fugiebat somnus ab oculis meis
41
sic per viginti annos in domo tua servivi tibi quattuordecim pro filiabus et sex pro gregibus tuis inmutasti quoque mercedem meam decem vicibus
42
nisi Deus patris mei Abraham et Timor Isaac adfuisset mihi forsitan modo nudum me dimisisses adflictionem meam et laborem manuum mearum respexit Deus et arguit te heri
43
respondit ei Laban filiae et filii et greges tui et omnia quae cernis mea sunt quid possum facere filiis et nepotibus meis
44
veni ergo et ineamus foedus ut sit testimonium inter me et te
45
tulit itaque Iacob lapidem et erexit illum in titulum
46
dixitque fratribus suis adferte lapides qui congregantes fecerunt tumulum comederuntque super eum
47
quem vocavit Laban tumulus Testis et Iacob acervum Testimonii uterque iuxta proprietatem linguae suae
48
dixitque Laban tumulus iste testis erit inter me et te hodie et idcirco appellatum est nomen eius Galaad id est tumulus Testis
49
intueatur Dominus et iudicet inter nos quando recesserimus a nobis
50
si adflixeris filias meas et si introduxeris uxores alias super eas nullus sermonis nostri testis est absque Deo qui praesens respicit
51
dixitque rursus ad Iacob en tumulus hic et lapis quem erexi inter me et te
52
testis erit tumulus inquam iste et lapis sint in testimonio si aut ego transiero illum pergens ad te aut tu praeterieris malum mihi cogitans
53
Deus Abraham et Deus Nahor iudicet inter nos Deus patris eorum iuravit Iacob per Timorem patris sui Isaac
54
immolatisque victimis in monte vocavit fratres suos ut ederent panem qui cum comedissent manserunt ibi
55
Laban vero de nocte consurgens osculatus est filios et filias suas et benedixit illis reversus in locum suum
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 32
1
Iacob quoque abiit itinere quo coeperat fueruntque ei obviam angeli Dei
2
quos cum vidisset ait castra Dei sunt haec et appellavit nomen loci illius Manaim id est Castra
3
misit autem et nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir regionis Edom
4
praecepitque eis dicens sic loquimini domino meo Esau haec dicit frater tuus Iacob apud Laban peregrinatus sum et fui usque in praesentem diem
5
habeo boves et asinos oves et servos atque ancillas mittoque nunc legationem ad dominum meum ut inveniam gratiam in conspectu tuo
6
reversi sunt nuntii ad Iacob dicentes venimus ad Esau fratrem tuum et ecce properat in occursum tibi cum quadringentis viris
7
timuit Iacob valde et perterritus divisit populum qui secum erat greges quoque et oves et boves et camelos in duas turmas
8
dicens si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam alia turma quae reliqua est salvabitur
9
dixitque Iacob Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac Domine qui dixisti mihi revertere in terram tuam et in locum nativitatis tuae et benefaciam tibi
10
minor sum cunctis miserationibus et veritate quam explesti servo tuo in baculo meo transivi Iordanem istum et nunc cum duabus turmis regredior
11
erue me de manu fratris mei de manu Esau quia valde eum timeo ne forte veniens percutiat matrem cum filiis
12
tu locutus es quod bene mihi faceres et dilatares semen meum sicut harenam maris quae prae multitudine numerari non potest
13
cumque dormisset ibi nocte illa separavit de his quae habebat munera Esau fratri suo
14
capras ducentas hircos viginti oves ducentas arietes viginti
15
camelos fetas cum pullis suis triginta vaccas quadraginta et tauros viginti asinas viginti et pullos earum decem
16
et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges dixitque pueris suis antecedite me et sit spatium inter gregem et gregem
17
et praecepit priori dicens si obvium habueris Esau fratrem meum et interrogaverit te cuius es et quo vadis et cuius sunt ista quae sequeris
18
respondebis servi tui Iacob munera misit domino meo Esau ipse quoque post nos venit
19
similiter mandata dedit secundo ac tertio et cunctis qui sequebantur greges dicens hisdem verbis loquimini ad Esau cum inveneritis eum
20
et addetis ipse quoque servus tuus Iacob iter nostrum insequitur dixit enim placabo illum muneribus quae praecedunt et postea videbo forsitan propitiabitur mihi
21
praecesserunt itaque munera ante eum ipse vero mansit nocte illa in Castris
22
cumque mature surrexisset tulit duas uxores suas et totidem famulas cum undecim filiis et transivit vadum Iaboc
23
transductisque omnibus quae ad se pertinebant
24
remansit solus et ecce vir luctabatur cum eo usque mane
25
qui cum videret quod eum superare non posset tetigit nervum femoris eius et statim emarcuit
26
dixitque ad eum dimitte me iam enim ascendit aurora respondit non dimittam te nisi benedixeris mihi
27
ait ergo quod nomen est tibi respondit Iacob
28
at ille nequaquam inquit Iacob appellabitur nomen tuum sed Israhel quoniam si contra Deum fortis fuisti quanto magis contra homines praevalebis
29
interrogavit eum Iacob dic mihi quo appellaris nomine respondit cur quaeris nomen meum et benedixit ei in eodem loco
30
vocavitque Iacob nomen loci illius Phanuhel dicens vidi Deum facie ad faciem et salva facta est anima mea
31
ortusque est ei statim sol postquam transgressus est Phanuhel ipse vero claudicabat pede
32
quam ob causam non comedunt filii Israhel nervum qui emarcuit in femore Iacob usque in praesentem diem eo quod tetigerit nervum femoris eius et obstipuerit
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 33
1
levans autem Iacob oculos suos vidit venientem Esau et cum eo quadringentos viros divisitque filios Liae et Rahel ambarumque famularum
2
et posuit utramque ancillam et liberos earum in principio Liam vero et filios eius in secundo loco Rahel autem et Ioseph novissimos
3
et ipse praegrediens adoravit pronus in terram septies donec adpropinquaret frater eius
4
currens itaque Esau obviam fratri suo amplexatus est eum stringensque collum et osculans flevit
5
levatisque oculis vidit mulieres et parvulos earum et ait quid sibi volunt isti et si ad te pertinent respondit parvuli sunt quos donavit mihi Deus servo tuo
6
et adpropinquantes ancillae et filii earum incurvati sunt
7
accessitque Lia cum liberis suis et cum similiter adorassent extremi Ioseph et Rahel adoraverunt
8
quaenam sunt inquit istae turmae quas obvias habui respondit ut invenirem gratiam coram domino meo
9
et ille habeo ait plurima frater mi sint tua tibi
10
dixit Iacob noli ita obsecro sed si inveni gratiam in oculis tuis accipe munusculum de manibus meis sic enim vidi faciem tuam quasi viderim vultum Dei esto mihi propitius
11
et suscipe benedictionem quam adtuli tibi et quam donavit mihi Deus tribuens omnia vix fratre conpellente suscipiens
12
ait gradiamur simul eroque socius itineris tui
13
dixit Iacob nosti domine mi quod parvulos habeam teneros et oves ac boves fetas mecum quas si plus in ambulando fecero laborare morientur una die cuncti greges
14
praecedat dominus meus ante servum suum et ego sequar paulatim vestigia eius sicut videro posse parvulos meos donec veniam ad dominum meum in Seir
15
respondit Esau oro te ut de populo qui mecum est saltem socii remaneant viae tuae non est inquit necesse hoc uno indigeo ut inveniam gratiam in conspectu domini mei
16
reversus est itaque illo die Esau itinere quo venerat in Seir
17
et Iacob venit in Soccoth ubi aedificata domo et fixis tentoriis appellavit nomen loci illius Soccoth id est Tabernacula
18
transivitque in Salem urbem Sycimorum quae est in terra Chanaan postquam regressus est de Mesopotamiam Syriae et habitavit iuxta oppidum
19
emitque partem agri in qua fixerat tabernaculum a filiis Emor patris Sychem centum agnis
20
et erecto ibi altari invocavit super illud Fortissimum Deum Israhel
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 34
1
egressa est autem Dina filia Liae ut videret mulieres regionis illius
2
quam cum vidisset Sychem filius Emor Evei princeps terrae illius adamavit et rapuit et dormivit cum illa vi opprimens virginem
3
et conglutinata est anima eius cum ea tristemque blanditiis delinivit
4
et pergens ad Emor patrem suum accipe mihi inquit puellam hanc coniugem
5
quod cum audisset Iacob absentibus filiis et in pastu occupatis pecorum siluit donec redirent
6
egresso autem Emor patre Sychem ut loqueretur ad Iacob
7
ecce filii eius veniebant de agro auditoque quod acciderat irati sunt valde eo quod foedam rem esset operatus in Israhel et violata filia Iacob rem inlicitam perpetrasset
8
locutus est itaque Emor ad eos Sychem filii mei adhesit anima filiae vestrae date eam illi uxorem
9
et iungamus vicissim conubia filias vestras tradite nobis et filias nostras accipite
10
et habitate nobiscum terra in potestate vestra est exercete negotiamini et possidete eam
11
sed et Sychem ad patrem et ad fratres eius ait inveniam gratiam coram vobis et quaecumque statueritis dabo
12
augete dotem munera postulate libens tribuam quod petieritis tantum date mihi puellam hanc uxorem
13
responderunt filii Iacob Sychem et patri eius in dolo saevientes ob stuprum sororis
14
non possumus facere quod petitis nec dare sororem nostram homini incircumciso quod inlicitum et nefarium est apud nos
15
sed in hoc valebimus foederari si esse volueritis nostri similes et circumcidatur in vobis omne masculini sexus
16
tunc dabimus et accipiemus mutuo filias nostras ac vestras et habitabimus vobiscum erimusque unus populus
17
sin autem circumcidi nolueritis tollemus filiam nostram et recedemus
18
placuit oblatio eorum Emor et Sychem filio eius
19
nec distulit adulescens quin statim quod petebatur expleret amabat enim puellam valde et ipse erat inclitus in omni domo patris sui
20
ingressique portam urbis locuti sunt populo
21
viri isti pacifici sunt et volunt habitare nobiscum negotientur in terra et exerceant eam quae spatiosa et lata cultoribus indiget filias eorum accipiemus uxores et nostras illis dabimus
22
unum est quod differtur tantum bonum si circumcidamus masculos nostros ritum gentis imitantes
23
et substantia eorum et pecora et cuncta quae possident nostra erunt tantum in hoc adquiescamus et habitantes simul unum efficiemus populum
24
adsensi sunt omnes circumcisis cunctis maribus
25
et ecce die tertio quando gravissimus vulnerum dolor est arreptis duo Iacob filii Symeon et Levi fratres Dinae gladiis ingressi sunt urbem confidenter interfectisque omnibus masculis
26
Emor et Sychem pariter necaverunt tollentes Dinam de domo Sychem sororem suam
27
quibus egressis inruerunt super occisos ceteri filii Iacob et depopulati sunt urbem in ultionem stupri
28
oves eorum et armenta et asinos cunctaque vastantes quae in domibus et in agris erant
29
parvulos quoque et uxores eorum duxere captivas
30
quibus patratis audacter Iacob dixit ad Symeon et Levi turbastis me et odiosum fecistis Chananeis et Ferezeis habitatoribus terrae huius nos pauci sumus illi congregati percutient me et delebor ego et domus mea
31
responderunt numquid ut scorto abuti debuere sorore nostra
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 35
1
interea locutus est Deus ad Iacob surge et ascende Bethel et habita ibi facque altare Deo qui apparuit tibi quando fugiebas Esau fratrem tuum
2
Iacob vero convocata omni domo sua ait abicite deos alienos qui in medio vestri sunt et mundamini ac mutate vestimenta vestra
3
surgite et ascendamus in Bethel ut faciamus ibi altare Deo qui exaudivit me in die tribulationis meae et fuit socius itineris mei
4
dederunt ergo ei omnes deos alienos quos habebant et inaures quae erant in auribus eorum at ille infodit ea subter terebinthum quae est post urbem Sychem
5
cumque profecti essent terror Dei invasit omnes per circuitum civitates et non sunt ausi persequi recedentes
6
venit igitur Iacob Luzam quae est in terra Chanaan cognomento Bethel ipse et omnis populus cum eo
7
aedificavitque ibi altare et appellavit nomen loci Domus Dei ibi enim apparuit ei Deus cum fugeret fratrem suum
8
eodem tempore mortua est Debbora nutrix Rebeccae et sepulta ad radices Bethel subter quercum vocatumque est nomen loci quercus Fletus
9
apparuit autem iterum Deus Iacob postquam reversus est de Mesopotamiam Syriae benedixitque ei
10
dicens non vocaberis ultra Iacob sed Israhel erit nomen tuum et appellavit eum Israhel
11
dixitque ei ego Deus omnipotens cresce et multiplicare gentes et populi nationum erunt ex te reges de lumbis tuis egredientur
12
terramque quam dedi Abraham et Isaac dabo tibi et semini tuo post te
13
et recessit ab eo
14
ille vero erexit titulum lapideum in loco quo locutus ei fuerat Deus libans super eum libamina et effundens oleum
15
vocansque nomen loci Bethel
16
egressus inde venit verno tempore ad terram quae ducit Efratham in qua cum parturiret Rahel
17
ob difficultatem partus periclitari coepit dixitque ei obsetrix noli timere quia et hunc habebis filium
18
egrediente autem anima prae dolore et inminente iam morte vocavit nomen filii sui Benoni id est filius doloris mei pater vero appellavit eum Beniamin id est filius dexterae
19
mortua est ergo Rahel et sepulta in via quae ducit Efratham haec est Bethleem
20
erexitque Iacob titulum super sepulchrum eius hic est titulus monumenti Rahel usque in praesentem diem
21
egressus inde fixit tabernaculum trans turrem Gregis
22
cumque habitaret in illa regione abiit Ruben et dormivit cum Bala concubina patris sui quod illum minime latuit erant autem filii Iacob duodecim
23
filii Liae primogenitus Ruben et Symeon et Levi et Iudas et Isachar et Zabulon
24
filii Rahel Ioseph et Beniamin
25
filii Balae ancillae Rahelis Dan et Nepthalim
26
filii Zelphae ancillae Liae Gad et Aser hii filii Iacob qui nati sunt ei in Mesopotamiam Syriae
27
venit etiam ad Isaac patrem suum in Mambre civitatem Arbee haec est Hebron in qua peregrinatus est Abraham et Isaac
28
et conpleti sunt dies Isaac centum octoginta annorum
29
consumptusque aetate mortuus est et adpositus populo suo senex et plenus dierum et sepelierunt eum Esau et Iacob filii sui
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 36
1
hae sunt autem generationes Esau ipse est Edom
2
Esau accepit uxores de filiabus Chanaan Ada filiam Elom Hetthei et Oolibama filiam Anae filiae Sebeon Evei
3
Basemath quoque filiam Ismahel sororem Nabaioth
4
peperit autem Ada Eliphaz Basemath genuit Rauhel
5
Oolibama edidit Hieus et Hielom et Core hii filii Esau qui nati sunt ei in terra Chanaan
6
tulit autem Esau uxores suas et filios et filias et omnem animam domus suae et substantiam et pecora et cuncta quae habere poterat in terra Chanaan et abiit in alteram regionem recessitque a fratre suo Iacob
7
divites enim erant valde et simul habitare non poterant nec sustinebat eos terra peregrinationis eorum prae multitudine gregum
8
habitavitque Esau in monte Seir ipse est Edom
9
hae sunt generationes Esau patris Edom in monte Seir
10
et haec nomina filiorum eius Eliphaz filius Ada uxoris Esau Rauhel quoque filius Basemath uxoris eius
11
fueruntque filii Eliphaz Theman Omar Sephu et Gatham et Cenez
12
erat autem Thamna concubina Eliphaz filii Esau quae peperit ei Amalech hii sunt filii Adae uxoris Esau
13
filii autem Rauhel Naath et Zara Semma et Meza hii filii Basemath uxoris Esau
14
isti quoque erant filii Oolibama filiae Ana filiae Sebeon uxoris Esau quos genuit ei Hieus et Hielom et Core
15
hii duces filiorum Esau filii Eliphaz primogeniti Esau dux Theman dux Omar dux Sephu dux Cenez
16
dux Core dux Gatham dux Amalech hii filii Eliphaz in terra Edom et hii filii Adae
17
hii quoque filii Rauhel filii Esau dux Naath dux Zara dux Semma dux Meza hii duces Rauhel in terra Edom isti filii Basemath uxoris Esau
18
hii autem filii Oolibama uxoris Esau dux Hieus dux Hielom dux Core hii duces Oolibama filiae Ana uxoris Esau
19
isti filii Esau et hii duces eorum ipse est Edom
20
isti filii Seir Horrei habitatores terrae Lotham et Sobal et Sebeon et Anan
21
Dison et Eser et Disan hii duces Horrei filii Seir in terra Edom
22
facti sunt autem filii Lotham Horrei et Heman erat autem soror Lotham Thamna
23
et isti filii Sobal Alvam et Maneeth et Hebal Sephi et Onam
24
et hii filii Sebeon Ahaia et Anam iste est Ana qui invenit aquas calidas in solitudine cum pasceret asinos Sebeon patris sui
25
habuitque filium Disan et filiam Oolibama
26
et isti filii Disan Amdan et Esban et Iethran et Charan
27
hii quoque filii Eser Balaan et Zevan et Acham
28
habuit autem filios Disan Hus et Aran
29
isti duces Horreorum dux Lothan dux Sobal dux Sebeon dux Ana
30
dux Dison dux Eser dux Disan isti duces Horreorum qui imperaverunt in terra Seir
31
reges autem qui regnaverunt in terra Edom antequam haberent regem filii Israhel fuerunt hii
32
Bale filius Beor nomenque urbis eius Denaba
33
mortuus est autem Bale et regnavit pro eo Iobab filius Zare de Bosra
34
cumque mortuus esset Iobab regnavit pro eo Husan de terra Themanorum
35
hoc quoque mortuo regnavit pro eo Adad filius Badadi qui percussit Madian in regione Moab et nomen urbis eius Ahuith
36
cumque mortuus esset Adad regnavit pro eo Semla de Maserecha
37
hoc quoque mortuo regnavit pro eo Saul de fluvio Rooboth
38
cumque et hic obisset successit in regnum Baalanam filius Achobor
39
isto quoque mortuo regnavit pro eo Adad nomenque urbis eius Phau et appellabatur uxor illius Meezabel filia Matred filiae Mizaab
40
haec ergo nomina Esau in cognationibus et locis et vocabulis suis dux Thamna dux Alva dux Ietheth
41
dux Oolibama dux Ela dux Phinon
42
dux Cenez dux Theman dux Mabsar
43
dux Mabdiel dux Iram hii duces Edom habitantes in terra imperii sui ipse est Esau pater Idumeorum
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 37
1
habitavit autem Iacob in terra Chanaan in qua peregrinatus est pater suus
2
et hae sunt generationes eius Ioseph cum sedecim esset annorum pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer et erat cum filiis Balae et Zelphae uxorum patris sui accusavitque fratres suos apud patrem crimine pessimo
3
Israhel autem diligebat Ioseph super omnes filios suos eo quod in senectute genuisset eum fecitque ei tunicam polymitam
4
videntes autem fratres eius quod a patre plus cunctis filiis amaretur oderant eum nec poterant ei quicquam pacificum loqui
5
accidit quoque ut visum somnium referret fratribus quae causa maioris odii seminarium fuit
6
dixitque ad eos audite somnium meum quod vidi
7
putabam ligare nos manipulos in agro et quasi consurgere manipulum meum et stare vestrosque manipulos circumstantes adorare manipulum meum
8
responderunt fratres eius numquid rex noster eris aut subiciemur dicioni tuae haec ergo causa somniorum atque sermonum invidiae et odii fomitem ministravit
9
aliud quoque vidit somnium quod narrans fratribus ait vidi per somnium quasi solem et lunam et stellas undecim adorare me
10
quod cum patri suo et fratribus rettulisset increpavit eum pater et dixit quid sibi vult hoc somnium quod vidisti num ego et mater tua et fratres adorabimus te super terram
11
invidebant igitur ei fratres sui pater vero rem tacitus considerabat
12
cumque fratres illius in pascendis gregibus patris morarentur in Sychem
13
dixit ad eum Israhel fratres tui pascunt oves in Sycimis veni mittam te ad eos quo respondente
14
praesto sum ait vade et vide si cuncta prospera sint erga fratres tuos et pecora et renuntia mihi quid agatur missus de valle Hebron venit in Sychem
15
invenitque eum vir errantem in agro et interrogavit quid quaereret
16
at ille respondit fratres meos quaero indica mihi ubi pascant greges
17
dixitque ei vir recesserunt de loco isto audivi autem eos dicentes eamus in Dothain perrexit ergo Ioseph post fratres suos et invenit eos in Dothain
18
qui cum vidissent eum procul antequam accederet ad eos cogitaverunt illum occidere
19
et mutuo loquebantur ecce somniator venit
20
venite occidamus eum et mittamus in cisternam veterem dicemusque fera pessima devoravit eum et tunc apparebit quid illi prosint somnia sua
21
audiens hoc Ruben nitebatur liberare eum de manibus eorum et dicebat
22
non interficiamus animam eius nec effundatis sanguinem sed proicite eum in cisternam hanc quae est in solitudine manusque vestras servate innoxias hoc autem dicebat volens eripere eum de manibus eorum et reddere patri suo
23
confestim igitur ut pervenit ad fratres nudaverunt eum tunica talari et polymita
24
miseruntque in cisternam quae non habebat aquam
25
et sedentes ut comederent panem viderunt viatores Ismahelitas venire de Galaad et camelos eorum portare aromata et resinam et stacten in Aegyptum
26
dixit ergo Iudas fratribus suis quid nobis prodest si occiderimus fratrem nostrum et celaverimus sanguinem ipsius
27
melius est ut vendatur Ismahelitis et manus nostrae non polluantur frater enim et caro nostra est adquieverunt fratres sermonibus eius
28
et praetereuntibus Madianitis negotiatoribus extrahentes eum de cisterna vendiderunt Ismahelitis viginti argenteis qui duxerunt eum in Aegyptum
29
reversusque Ruben ad cisternam non invenit puerum
30
et scissis vestibus pergens ad fratres ait puer non conparet et ego quo ibo
31
tulerunt autem tunicam eius et in sanguinem hedi quem occiderant tinxerunt
32
mittentes qui ferrent ad patrem et dicerent hanc invenimus vide utrum tunica filii tui sit an non
33
quam cum agnovisset pater ait tunica filii mei est fera pessima comedit eum bestia devoravit Ioseph
34
scissisque vestibus indutus est cilicio lugens filium multo tempore
35
congregatis autem cunctis liberis eius ut lenirent dolorem patris noluit consolationem recipere et ait descendam ad filium meum lugens in infernum et illo perseverante in fletu
36
Madianei vendiderunt Ioseph in Aegypto Putiphar eunucho Pharaonis magistro militiae
The Latin Vulgate is in the public domain.
Genesis 38
1
eo tempore descendens Iudas a fratribus suis divertit ad virum odollamitem nomine Hiram
2
viditque ibi filiam hominis chananei vocabulo Suae et uxore accepta ingressus est ad eam
3
quae concepit et peperit filium vocavitque nomen eius Her
4
rursum concepto fetu natum filium nominavit Onam
5
tertium quoque peperit quem appellavit Sela quo nato parere ultra cessavit
6
dedit autem Iudas uxorem primogenito suo Her nomine Thamar
7
fuitque Her primogenitus Iudae nequam in conspectu Domini et ab eo occisus est
8
dixit ergo Iudas ad Onam filium suum ingredere ad uxorem fratris tui et sociare illi ut suscites semen fratri tuo
9
ille sciens non sibi nasci filios introiens ad uxorem fratris sui semen fundebat in terram ne liberi fratris nomine nascerentur
10
et idcirco percussit eum Dominus quod rem detestabilem faceret
11
quam ob rem dixit Iudas Thamar nurui suae esto vidua in domo patris tui donec crescat Sela filius meus timebat enim ne et ipse moreretur sicut fratres eius quae abiit et habitavit in domo patris sui
12
evolutis autem multis diebus mortua est filia Suae uxor Iudae qui post luctum consolatione suscepta ascendebat ad tonsores ovium suarum ipse et Hiras opilio gregis Odollamita in Thamnas
13
nuntiatumque est Thamar quod socer illius ascenderet in Thamnas ad tondendas oves
14
quae depositis viduitatis vestibus adsumpsit theristrum et mutato habitu sedit in bivio itineris quod ducit Thamnam eo quod crevisset Sela et non eum accepisset maritum
15
quam cum vidisset Iudas suspicatus est esse meretricem operuerat enim vultum suum ne cognosceretur
16
ingrediensque ad eam ait dimitte me ut coeam tecum nesciebat enim quod nurus sua esset qua respondente quid mihi dabis ut fruaris concubitu meo
17
dixit mittam tibi hedum de gregibus rursum illa dicente patiar quod vis si dederis mihi arrabonem donec mittas quod polliceris
18
ait Iudas quid vis tibi pro arrabone dari respondit anulum tuum et armillam et baculum quem manu tenes ad unum igitur coitum concepit mulier
19
et surgens abiit depositoque habitu quem adsumpserat induta est viduitatis vestibus
20
misit autem Iudas hedum per pastorem suum Odollamitem ut reciperet pignus quod dederat mulieri qui cum non invenisset eam
21
interrogavit homines loci illius ubi est mulier quae sedebat in bivio respondentibus cunctis non fuit in loco isto meretrix
22
reversus est ad Iudam et dixit ei non inveni eam sed et homines loci illius dixerunt mihi numquam ibi sedisse scortum
23
ait Iudas habeat sibi certe mendacii nos arguere non poterit ego misi hedum quem promiseram et tu non invenisti eam
24
ecce autem post tres menses nuntiaverunt Iudae dicentes fornicata est Thamar nurus tua et videtur uterus illius intumescere dixit Iudas producite eam ut conburatur
25
quae cum educeretur ad poenam misit ad socerum suum dicens de viro cuius haec sunt concepi cognosce cuius sit anulus et armilla et baculus
26
qui agnitis muneribus ait iustior me est quia non tradidi eam Sela filio meo attamen ultra non cognovit illam
27
instante autem partu apparuerunt gemini in utero atque in ipsa effusione infantum unus protulit manum in qua obsetrix ligavit coccinum dicens
28
iste egreditur prior
29
illo vero retrahente manum egressus est alter dixitque mulier quare divisa est propter te maceria et ob hanc causam vocavit nomen eius Phares
30
postea egressus est frater in cuius manu erat coccinum quem appellavit Zara
The Latin Vulgate is in the public domain.